Rondom Kaap de Goede Hoop naar Simon’s Town

 

Op maandag 18 november vertrokken we vanuit onze ligplaats in Kaapstad naar Simon’s Town. Omdat we mijlen moeten maken zijn we eerst 60 mijl om de zuid gegaan. Prachtige aandewindse koers met in het begin weinig wind. Direct na vertrek al een grote streng Kelp van polsdikte om het roer, maar eenvoudig te verwijderen met de pikhaak. Alles ging goed tot we om 5 uur s’middags een alarm van de stuurautomaat kregen zo’n 60 mijl uit de kust t.h.v. Kaap punt . Door de te hoge wrijving van de roeren had “Bep” onze autopilot er geen zin meer in. Toch maar omgedraaid richting Simon’s Town. De mijlen zullen we nu niet halen en ook ‘s nachts aankomen in een onbekende plaats. Niet ideaal, maar weinig keuze. Alles goed gegaan en om 3.30 afgemeerd bij de False Bay Yachtclub, waar vandaan we zullen vertrekken voor de Governors Cup op 22 december.

  

Richting de “Zuid Pool”

Lekker relaxed op het achterdek

Met de zonsondergang in de rug richting Kaap de Goede Hoop

De kaartplotter, waar wij als zwart scheepje worden vermeld. Hierop kun je de positie, koers en vaart, tijd en de actuele kaart uitlezen.

Zaterdag 17 november

Op zaterdag hadden we onze eerste visite: Piet en Bep. We hadden in Simon’s Town afgesproken, zodat onze auto daar alvast stond. Samen de toeristische route via the Chapman’s Peak naar de jachthaven gereden. Lekker in de kuip geborreld en ‘s avonds Kaapstad in. Zondagochtend nog net geen ontbijt op bed, maar gekookte eitjes  en croissants in de kuip.

Stormvast eitje….

Vrijdag 16 november

‘s Middags samen met Chris, de tuiger het water op geweest. Hij moest de  verstaging aan de mast nog een keer stellen. Hij had een maat bij zich, die nog nooit had gezeild. Het was een gekleurde jongen, maar aan het eind van de rit was die toch ‘n beetje bleekjes om zijn neus. Wederom weer een prachtige dag met een prima wind. Geen problemen met wat dan ook. JIppie!

Woensdag 14 november

‘s Morgens bijtijds vanaf LP vertrokken. De bijboot was klaar en kon opgepikt worden in Plettenberg Bay. Gelukkig konden we de trailer van Peter lenen en zodoende reden we met een tjokvolle auto en de bijboot naar Kaapstad.

 

Aangekomen bij de haven, de “Un Wijntjie”

Mochten we onderweg niets vangen, hebben we altijd “John West” nog….

Saldanha

Kaapstad, 31 october-6 november 2012.

Op woensdag weer op pad naar Kaapstad. We hebben ingeschreven voor de "overnight port race" naar Saldanha. Dat ligt zo'n 130 kilometer boven Kaapstad en de start zou op vrijdag 2 november zijn. Op donderdag hadden we een meet&greet met alle toeleveranciers, Fuad de bouwer en zijn team. Speciaal voor de laatsten was het de eerste keer na de te waterlating om de UnWind in haar volle glorie te zien.

Donderdag de schippersbriefing voor de aankomende race, door de fanatieke teams was een hectische bijeenkomst. Vrijdagmiddag om 17.00 uur het startschot. De start met 14 boten en relatief weinig wind zouden geen problemen hoeven te geven, maar de 60 voeter, de Warrior, kwam met een vaart in een groepje boten die op de startlijn lagen te wachten. Direct werd er een protestvlag gehesen en de 60 voeter moest een 360 graden rondje varen. Lekker begin, wij bekeken het van een afstandje, je moet er niet aandenken dat ze tegen jouw boot aanraggen. Het eerste half uur werden we begeleid door een vliegtuigje en een speed boat van de sponsor. De eerste paar uur relatief weinig wind en de frustratie dat het altijd lijkt dat andere boten dan wel wind hebben. Tegen 20.00 viel de schermer en zaten we in de mist! Het is wel een beleving na zoveel jaar 's nachts te varen. Alles is anders. Je zintuigen, orientatie van alles is "door me kaar". Intussen deed de stuurautomaat het niet meer, erg prettig wanneer je maar met z'n tweeen bent. Gedurende de nacht deed hij het wel en dan weer niet. De wind kwam uit het noordwesten, daar waar we heen moesten en varieerde van 13 tot 20 knopen. We hebben 2 riffen gezet ( met een rif verklein je je grootzeil, je gaat dan minder schuin, terwijl je wel je snelheid behoud). Ook het log ( kilometer-teller) deed het niet, dus we weten niet hoeveel we precies hebben gevaren. Ergens in de nacht heb ik de vissen nog de lunch van de vorige dag gevoerd. Niels had gelukkig nergens last van. Zaterdag voor de kust van Saldanha bay tientallen walvissen gezien. We zijn gefinished om 14.45. We wilden de kiel ophalen, omdat we redelijk dicht aan de kant moesten liggen en daar zat geen beweging in te krijgen. Ok, dan maar met de kiel naar beneden aanleggen en ook de boegschroef deed het niet. Kortom, de nodige klussen voor Fuad. Eind van de middag was er de prijsuitreiking en een spitbraai. Er waren 3 klasses, waar wij onder de grootste boten vielen, dus ook bij de "Warrior" met 18 man bemanning. We zijn als vierde geeindigd, van de vier....en kregen toch nog een prijs, waarschijnlijk een aanmoedingsprijs om vooral door te gaan!
Ondanks dat er een feest met live band was, lagen we al vroeg onder de wol. Zondag waren we om 06.15 op weer op pad richting CT. De windverwachting was gunstig, nog steeds uit het NW en we wilden weer in CT zijn voordat de beruchte Zuidooster weer zou opsteken. Onderweg weinig wind, dus een hoop gemotord. De hele weg tientallen robben tegengekomen, duikend en rugzwemmend en van dichtbij weer een walvis! Als je op de zeekaart kijkt zien je allerlei nederlandse namen: Vondelingeiland, Dokter se Klip en Ijzerfontein.
Bij Robbeneiland trok de wind weer aan en konden we het laatste stukje nog lekker zeilen. Om 17.00 lagen we weer vast in de haven van CT.
Op maandag zijn Fuad en Alex, de architect, aan boord geweest om de problemen door te nemen. De hydrolic mensen, voor de kiel, en Fuad zijn team waren er dinsdag en woensdag. Op vrijdag is de boot uit het water gehaald om het nodige aan de kiel te kunnen doen.
In de tussentijd gaat alles verder. Alle "gordijnen" hangen, bimini en kuiptafel zitten erop en allerlei modificaties zijn door Niels gedaan. Inmiddels zijn we weer terug op LP en plannen we weer om op woensdag naar Kaapstad te gaan. We moeten nog de 200 kwalificatie mijlen varen en willen dit de komende week doen.