28 juli t/m 25 augustus 2014
We zijn klaar voor vertrek, alles is schoon, opgeborgen, verstopt (voor het geval dat....) en we kunnen op pad. Samen met Ad en Marianne van de Betty Boop gaan we eerst naar Antigua. Het is nog even spannend voor hun, want net voor vertrek kijken ze nog onder de vloerplaat en zien daar een hele partij water staan. Nu had het die nacht vreselijk geregend, maar of dat de reden zou kunnen zijn weten ze op dat moment niet. Achteraf bleek dat een van de watertanken lekten, dus werk aan de winkel voor ze.
Voor €12 p/p rijden we in 6 uur met de bus naar Guatemala stad. Het is een prima "OAD" bus met airco. De stad zelf ziet er niet uit, op elke hoek en winkel staat bewaking met een groot geweer. Niet echt wat je in gedachten hebt om ergens leuk te verblijven. Gelukkig moeten we hier overstappen en brengt een mini bus ons naar Antigua. Deze voormalige hoofdstad is nu een prachtig stadje en valt onder UNESCO Werelderfgoed. Van heinde en verre komen mensen om hier de Spaanse taal te leren. De vloer van de straten bestaat uit keien. Overal zie je kloosters, kerken en oude pandjes met daarin verrassend leuke winkeltjes en restaurants.
Fris en fruitig na een lange rit. De bagage wordt bovenop de bus vervoerd en bij elke bocht denken we: nu ligt alles er naast, maar het valt gelukkig mee.
We brengen onze spullen naar de hostel, ja je leest het goed, waar ons bedje voor de komende dagen zal staan. Weliswaar nog net geen slaapzaal, maar een kamer met alleen een raampje in de badkamer. We "genieten" van een bruiloftsfeest, dat in de tuin rondom het hostel gebouw wordt gehouden. We kunnen de gebruikelijke spelletjes bijna meedoen. Het moet niet gekker worden.
Het stadje zelf ligt op 1530 m hoogte en kijkt uit op de vulkaan Agua in het zuiden en de vulkanen Fuego (actief) en Acatenango (met twee pieken) in het zuidwesten. Door de hoogte is de temperatuur aangenamer dan waar wij met de boot liggen. Het is minder tropisch en dus droger.
Agua op de achtergrond, maar zeker geen "aqua" in de glazen op het mooiste dakterras van Antigua, toevallig wel boven onze hostel! Zo heeft elk nadeel zijn voordeel.
Op de vrijdag is er in Antigua een feestdag ter ere van Santiago Apóstol en 's morgens begint er een processie/parade van alle scholen vanuit de omgeving. Jong en oud, verkleed of origineel lopen hun rondje om het plein Parque Central begeleid door plaatselijke drumbands en marjorette. Mar voelt zich direct thuis....
De schoolparade met muziek bands in hartje Antiqua.
Jong geleerd, oud gedaan.
Local beauty.
Traditionele Maya kleding.
Parmantige paardjes
De markt van Antigua Guatemala is een overdekt doolhof van kramen waar je alles kunt kopen wat je maar kunt bedenken. Je kunt er urenlang rondlopen en mensen kijken. Kortom je hoeft jezelf niet te vervelen.
De bezemwagens.
Zaterdagochtend worden we om 06.00 uur opgepikt en zitten we weer anderhalf uur in een busje. Doel: de actieve vulkaan Pacayo bezoeken. Samen met de gids gaan we de vulkaan beklimmen tot 2400 meter. De lokale jeugd probeert wandelstokken te slijten voor een paar Quetzales en voor de "slappeling" eventueel een extra paardekracht. Wij zijn "kanjers" (of krenterig...) en doen het zonder.
Prachtige vergezichten en wanneer we op de top zijn roosteren we marshmallows boven de actieve lava stenen. Het is heerlijk om weer eens actief te zijn, al zullen we het zeker moeten bezuren met spierpijn.
Vanaf de top kijken we neer op een vulkanisch meer.
Met je hoofd in de wolken.
Geen hot dogs, maar zoete spiezen marshmallows.
Coupe windhoos.
We hebben de volgende dag nog een relaxte zondag in Antigua, terwijl Ad en Marianne met de bus weer naar Fronteras teruggaan. We denken even online in te checken bij Iberia, maar mooi niet. De nodige telefoontjes brengen ook geen uitkomst. Later blijkt dat de tickets op "Niels" staan ipv Hendriks en de bevestigings code klopt ook niet.
De vluchten, een hele wereldreis, via Panama-city, Madrid en Amsterdam verlopen prima en na bijna 27 uur met vliegen en wachten staan we na 2 1/2 jaar weer op Hollandse bodem.
Het is als vanouds. We worden erg verwend door de families en vrienden. Bij sommige bekijken we de nieuwe huizen, een ladies night met tapas en we zien de musical "Hij gelooft in mij" in de La Mar. Het is overal weer heerlijk eten, snoepen en wijntjies. Kortom, het is "bloed, zweet en tranen" en de nodige kilo's vliegen erweer aan.
De eerste week is het prachtig weer, daarna is het ouderwets Nederlands: koud, wind en regen. Dit mag de pret niet drukken en we maken het er het beste van tussen de buien door.
We regelen nieuwe paspoorten en bankpasjes, aangezien we langer wegblijven dan gepland.
Op het moment van schrijven zijn we onderweg naar Guatemala City met ons hele hebbe en houwe. Kwamen we aan met 1 koffer, bij vertrek zijn het er 3 geworden. We hebben flink geshopt: spullen voor de boot, Hollands etenswaar, kilo's drop en kleding. Het is weer passen, meten en wegen om binnen het toegestane gewicht te blijven. Gelukkig bestaat het fenomeen handbagage en dat nemen we erg ruim. Opgeteld zitten we rond de 100 kilo. Grootste "boosdoener" is de nieuwe windgenerator, die we via Engeland hebben besteld. Nu maar hopen dat we die paar kilo kaas Guatemala binnenkrijgen.
