Merry Christmas!

30 december 2015

De afgelopen weken hebben we zeilend en motorend doorgebracht in de Bay of Islands.

Het weer is prachtig en het is genieten van de vele mooie ankerplekken en de wandelingen op de eilanden. Er heerst een gezellig drukte met de vakantievierende Aucklanders, die nu massaal deze richting zijn opgekomen. De lokale bevolking vindt het maar wat druk, het is vergelijkbaar bij ons als de vakantiedrukte in Plett begint. Toch is de mentaliteit op het water anders. De watersporters houden rekening met elkaar en rondom de ankerplekken wordt het gas van de motorboten dichtgedraaid. 

Maori Christmas! De kerstparade in Russell.

Niels met zijn kerstvrouw.

De enige echte Kiwi!

Kerst 2015, Roberton Island

De kerstdagen zijn een aaneenschakeling van gezelligheid en vieren we samen met een groep zeilers, die we nog kennen van de Pacific.

Op Kerstavond hebben een dinghy kerstborrel aan het einde van de middag. De dinghies van zo'n 12 boten zijn aan elkaar geknoopt en iedereen neemt een hapje en drankje mee, wat vrolijk over alle bootjes wordt doorgegeven. Helaas begint het te motregenen, maar iedereen blijft, want zoetwater vindt een zeiler geen probleem.

Er staat 's avonds een ZA-se braai gepland op de Toccata, maar de wind gooit roet in het eten en gaat alles gewoon in de pan. Terwijl we in de kuip zitten ziet Brad plotseling een grote vin dichtbij het strand. Het blijken 2 vrouwtjes Orca's te zijn, die hier regelmatig opduiken. We springen in de bijboot en gaan ze volgen, maar blijven op zo'n 5 a 10 meter afstand. Ze zijn supersnel en voor je het weet zitten ze onder de bijboot. Het lukt maar gedeeltelijk om ze in beeld te krijgen met de GoPro onder en boven water. Helaas moeten we ze lossen, maar wat een prachtig gezicht.

Motuarohia Island / Roberton Island met een prachtig uitzicht over de baai.

De eerste Kerstdag hebben we met dezelfde groep een Kerst Picnic op Roberton Island.

Helaas is het verboden om vuur te maken op alle eilanden, dus gaat de geplande BBQ niet door. Eve van de boot  "Auntie" heeft het voor elkaar gekregen om een kalkoen te braden. Als je weet hoe klein een oven aan boord kan zijn, is ze er waarschijnlijk op gaan zitten. Iedereen heeft zijn uiterste best gedaan, zo ook het weer. Een mooie zomerse dag op een prachtige plek. 

De volgende dag is ons "echte" kerstdiner. Samen met de Calamaris en Bounty genieten we aan boord van de UnWind "al fresco" in de kuip van de voorgerechten en verhuizen we voor het hoofdgerecht naar de Bounty, waarbinnen de kerstverlichting en kaarsen branden.

Op zondag 3e Kerstdag worden de dagen afgesloten met Champagne en cookies aan boord van de Southern Wind: Feelin' Good. Een prachtig in Kaapstad gebouwd superjacht van 82 voet van de Amerikanen Art en Tracy. Wij hebben echt geen kleine boot, maar dit is andere koek. Niels geniet van alle mooie spullen (heel veel carbon, dus licht) aan boord, maar ik geniet van de snacks en champagne onderdeks. Het weer is nog steeds prima en we sluiten de Kerstdagen af met prachtige zonsondergang.

Het is de 30ste december en stilte voor de storm. De weersvoorspelling voor het einde van het jaar zijn niet geweldig met veel wind en regen, waardoor het geplande vuurwerk tussen Russell en Pahia waarschijnlijk zal komen te vervallen. Jammer, maar we maken er toch wat van en gaan voor het eerst sinds we met de boot zijn vertrokken weer oliebollen en appelflappen bakken.

We kunnen terugkijken op een mooi jaar wat begon met tegenslag in Panama. Daar waar we voor vele uitdagingen hebben gestaan, is vervolgd met een prachtige tijd in de Pacific. Nu wordt het genieten van Nieuw Zeeland.

De enige echte kerstboom waar Nieuw Zeeland vol mee staat.

                       

Het oude politie bureau in Russell, is het geen snoepje!

Een van vele zonsondergangen in de Bay of Islands.

Tramping, fietsen en weer een verjaardag!

16 december 2015

Hoera, na ruim een maand liggen we weer vertrouwd op eigen anker. De boot is weer in oude staat en opgeruimd. Generator en inverter zijn weer terug op hun plek en doen het beter dan voorheen. 

Nieuw Zeeland is uitermate geschikt om te wandelen en dat noemen ze hier tramping. Zodoende trampen wij er op los. Diverse keren wandelen we langs de prachtige kustlijn naar Pahia. 

Don, een medewerker van de Opua marina, leent ons zijn mountainbikes. Het is alsof we weer in training zijn voor de Argus, heuvel op, heuvel af. Via een steenslagweg bezoeken we het National Park met diverse wandelingen. De volgende dag pakken we de ferry en stel ik heel opportunistisch voor om naar Whangamumu te fietsen, geen probleem met de auto, maar op de fiets iets te hoog gegrepen. Uiteindelijk halen we het wine estate van Paroa met een behoorlijk stijl colletje. Als toetje pakken we Russell nog mee om dan met een afdaling richting de ferry weer naar Opua terug te keren. Al met al toch nog 35 km gedaan, maar ondanks de fietsbroek toch een zere reet.

Op de pedalen, gelukkig komt er na het klimmen altijd weer een afdaling waar je alles zo weer vergeten bent.

Het wine estate Paroa ligt aan mijn voeten.

Waar blijft de kapper? 

Onderweg naar Whangarei via de Old Russell road.

We huren op Niels zijn verjaardag een auto en gaan samen met de ook jarige Brad en Saskia op pad naar Whangarei. Het is heerlijk om weer zelf te rijden. We pakken de autoferry bij Opua en rijden de prachtige kustweg "Russel Road" naar Whangarei. Hoog in de heuvels bij Helena Bay Hill ligt de Gallery & Café en maken we een pitstop. Het is er prima zitten en we bestellen een heerlijke lunch. Helaas hebben we niet veel tijd en moeten we weer verder.

In Whangarei aangekomen gaan we eerst naar Roel en Jacomine aan boord van de TARA. De vonkelwijn staat al koud en daarmee is de toon gezet, gevolgd door appeltaart en cadeaus. Inmiddels is Menno ook aangeschoven en wordt het nog haasten om naar het feest te gaan. 

Sharon, van Whangarei marina, had tijdens de Pacific Princess party aangeboden om Niels zijn verjaardag bij haar thuis te vieren. En passant had ze de hele zeilersgemeenschap in de haven uitgenodigd, dus al met al waren er 60 man. Het thema "bring and braai" valt altijd goed in de smaak en iedereen had zijn best gedaan om een gerecht te maken. Achteraf blijkt er nog een jarige te zijn, Anna, van de boot Cat Impi. Dit is ook een ZA boot en bekenden van Brad en Sas.

Naast de vele desserts is er een grote taart gemaakt door Jacomine. Zodoende een ontzettend leuke verjaardag voor Niels. Met een groepje van zo'n 8 volhouders dansen we tot in de nacht. Om 01.30 uur proberen we een taxi te krijgen, maar na 3 kwartier zijn we het wachten zat en zoekt iedereen een slaapplek en brengen we de nacht door bij Sharron. 

De knusse marina van Whangarei.

Een vonkelende start aan boord van de TARA.

Saskia, Sharron en de andere jarige Job Brad.

Naast de traditionele appeltaart nog één extra, gemaakt door Jacomine.

Uiteindelijk 3 jarigen.

Whangarei watervallen met 4 zelfontspanners op een rij.

Whangarei vanaf grote hoogte.

Op zondag maken we met de overgebleven groep een mooie wandeling naar de watervallen in het centrum van Whangarei. Ook hier weer een enthousiaste groep vrijwilligers, die deze bezienswaardigheid onderhouden. Het weer is prima en we kunnen lekker uitwaaien na de uitspatting van de avond ervoor. Aan het einde van de dag keren we weer terug naar de boot in Opua en gaan we nog snel naar de jachtclub, waar een pantomime avond is. Erna pakken we nog een afzakkertje en gaan we vermoeid maar voldaan terug aan boord.

Elk nadeel heeft ook zijn voordeel.

2 december.

De ankerplaats in de vroege morgen.

Bij aankomst in NZ wisten we dat we op zoek moesten naar een nieuw voorzeil. De nodige offertes worden aangevraagd, maar de prijzen lopen ontzettend uiteen. Gelukkig hebben we voorlopig de tijd om ons te bezinnen en kunnen we de kleine afstanden voorlopig met het stagzeil varen.

Helaas niet op te lappen.

Op een willekeurige ochtend komt er na het starten van de generator een foutmelding op het schakelbord. Wat nu weer? Inmiddels komt er de nodige rook uit het motorcompartiment en wordt het stil. Ook wij, want wat gaan we nu weer krijgen. Een "gloednieuwe" boot en dan dit. Ook de omvormer loopt onregelmatig, dus ook die moet worden nagekeken. Nu is dit het minste probleem, deze is verborgen onder de bank en snel te demonteren. 

De generator, 150 kilo, is een ander verhaal. Keurig weggewerkt onder de trap en achter het motorblok, maar hij moet er wel uit om nagekeken te worden. Een plan wordt gemaakt, de beider achterkajuiten leeggehaald en met kunst en vliegwerk krijgen we hem uit de boot, gelukkig zonder schade...... 

                     

Met een strop en takel aan de giek wordt het gewicht verdeeld en de generator naar boven gehesen.

Nu heeft elk nadeel ook weer een voordeel. De warmwater boiler werd de laatste maanden niet gebruikt aangezien deze lekte. In de warme Pacific is koud water geen probleem, maar hier in NZ is het toch wel erg prettig om een warme douche te hebben. Ook de boiler is prachtig weggewerkt en wel achter de generator. Nu deze weg was, kon Houdini, lees Niels, er mooi bij. Nadat het lek boven was, kon Niels hem weer terugplaatsen en is het weer een genot om onder de warme stralen te staan.

Inmiddels zijn we ruim een week verder en is de omvormer gemaakt en zijn de onderdelen van de generator in Auckland aangekomen. Nu alles nog hier naar toe en dan in orde maken......

Zodoende liggen we nog steeds in de marina van Opua. Het is wel erg fijn om zo van je boot te kunnen stappen en mobiel te zijn. We wandelen en fietsen de "rail way trail", net om de hoek bij de marina. Dit vlakke en autoloze pad is heerlijk om de conditie op peil te brengen en probeer ik het hardlopen weer op te pikken.

Terwijl Niels samen met Menno met een dingy regatta meedoen, bezoek ik samen met de Bounty en de Calamaris de watervallen van Haruru.

Pril geluk langs de Waitangi rivier.

Het is een gezellige drukte bij de jachtclub. Matt en Kate van Tamata zijn die dag ook aangekomen en ingeklaard. Het is gezellig bijkletsen, sinds we elkaar in Hao, Tuamotu's niet meer hebben gezien. 

Mijn verjaardag staat ook weer voor de deur, maar besluiten het om op zondag al te vieren. Door Toccata worden we opgepikt en varen we in de motregen naar Russel, waar we lunchen bij the Duke of Marlborough. We hebben een gezellig plekje op het verwarmde terras en genieten van de drank en het eten. Gelukkig klaart het in de namiddag op en kunnen we nog naar Maikii (Flagstaff) Hill lopen. 

Jarig en dan nog de klos zijn!