Het is rond middernacht en ik ben klaarwakker. Je hoort op de achtergrond het ronken van een vrachtschip wat nu nog binnenkomt. De stroom en wind spelen met elkaar en geven verwarde golven, maar de UnWind ligt goed achter haar anker.
Vanavond zijn we aangekomen in Tauranga na een mooie zeiltocht met wisselende winden, dus ook veel wisselen van voorzeilen. Het was mooi oefenen met de Code O en de genua. Alles rolt soepel en makkelijk in. Tot twee keer toe hebben we dolfijnen voor de boeg, je kunt er uren blijven kijken.
Cooks Bay
Na de nodige wind hadden we in Cooks Bay het vakantiegevoel. Geankerd voor een lang zandstrand met vakantiehuizen, leuke wandelingen en het dorp Whitianga in de buurt. Naast boodschappen en de was doen dus ook een lekkere cappuccino's en lunchen op een terras.
Eindelijk met de kano kunnen varen, ooit tweedehands in Panama gekocht, maar met een lekke losse bodem waar Niels de hele Pacific een heel assortiment lijm aan heeft verspijkerd maar het/de lek(ken) niet boven heeft weten te krijgen. Momenten om het kreng bij het grofvuil te zetten, maar met 2 body boards is het probleem opgelost.
Met een body board achter de dinghy en open met dat gas, je hoeft geen kind te zijn om plezier te hebben.
Ons huidige zeilgebied heet de Bay of Plenty, maar met weinig beschutte ankerplekken. Ingeval van weinig wind zijn er plenty ondiepe plekken langs de kust. Op pad naar Slipper Island besluiten we te ankeren bij Hot Water Beach, zo'n plek aan een prachtig strand maar met een behoorlijke branding. Hierdoor is er geen (motor)boot te bekennen. Op het strand zelf is het een drukte van belang, je kunt hier nl. rond laagwater je eigen "warmwater kuil" graven. Met de kano surfen we naar de kant, camera in waterdichte tas, schepje hebben we maar thuis gelaten er zal vast nog wel een kraakkuil over zijn.
In de nacht komt de deining opzetten en de boot gaat van "heen en weer, heen en weer". Om vijf uur zijn we het spuugzat en gaan ankerop richting Slipper Island, heerlijk weer rust in de tent.
Hot Water Beach, geen Duitsers maar voornamelijk Aziaten, die van alles selfies maken.
Op Slipper Island, ook weer een privé eiland, liggen we heerlijk beschut en in de loop van de dag wordt het knap druk met allerlei motorbootjes ivm het lange weekend. Dit keer kloppen wij aan bij een Kiwi boot, Sarau genaamd. Het blijkt een eigen ontwerp te zijn en deze mensen, Malcolm en Joan zeilen al 15 jaar rond de wereld.
Ook zij zijn van plan richting Tauranga te zeilen, zodoende zien we elkaar daar weer terug.
De woensdagavondcompititie in Tauranga wordt gezeild en behoorlijk fanatiek. Rondom de boeien wordt er op het scherpst van de snede gevaren. Ondertussen komt er een vrachtschip binnen, maar zijn tijd is waarschijnlijk kostbaarder dan even zijn vaart in te houden en dendert voort.
De ankerplek ligt onder Mount Maunganui met het daarbij horende wijk. De berg wordt beklommen, strand bezocht en met het lange weekend zijn er de nodige activiteiten.
