Onderweg naar Kaap de Goede Hoop 22 december 2012.

 

Met veel zenuwen en stress van de afgelopen periode vertrokken, maar nog steeds geen 100% zekerheid over de autopilot. Alles ingeslagen en voorbereid, maar omdat het nu echt gaat gebeuren slaat afgewisseld de angst en enthousiasme toe. We gaan er vanuit dat dit zal afnemen als we verder zijn op weg naar st. Helena en na de het ronden van de Kaap. Gaan als 3e boot van de 19 boten om Kaap de Goede Hoop omdat we met wat geluk onder kust varen en wat wind oppikken. We willen in dit stadium nog niet onze spinaker gebruiken. Wij zijn met zijn tweeen hebben onze handen al vol met navigeren en zeiltrim. Komt nog wel op een rustiger moment.

Niels & Mar  

Het wedstrijd veld op weg naar de Kaap in False Bay.

Passeren Whittel Rock

Bij de Kaap met steeds meer deining, maar later weinig wind.

Start Governors Cup Regatta 22 december 2012

 

 

Piet en Bep nemen afscheid in Simon’s Town na ceremonieel.

 

Mar aan het stuur voor de start.

Nog wat voorzichtig met ingerolde genua.

Start !!!! Zaten eerst aan de verkeerde kant van de start lijn, maar na een toevallige snelle overstag zitten we eigenlijk best goed.

Simon's Town 9- 22 december 2012

Eindelijk, het gaat gebeuren. Na 2 erg stressvolle weken met problemen met de stuurinrichting en auto pilot computer en diverse sea trials. Op de valreep het vervangen van nieuwe zwaardere drive, te veel om op te noemen. Maar nu vol goede moed.

Op de vrijdag voor vertrek komen Piet en Bep naar Simon's Town gereden om ons uit te zwaaien. Op zaterdagochtend een welkomstspeech namens de voorzitster Colleen en het handje schudden met de British Consul General. Iedere boot moest zeewater meenemen, dit werd in de bokaal gedaan en door de dominee gezegend. Met een kanonschot werd de race officieel voor geopend verklaard. Ondertussen blies de Isivunguvungu band er lustig op los. Om 11 uur de trossen los, nog snel een kus en drukkie van Piet en Bep en daar gaan we. De start is spectaculair. We moeten vanaf de startlijn nog 2 boeien ronden en gaan, aangezien we met z'n tweeen zijn, goed met de rest mee. We kiezen om dicht langs het vaste land van het schiereiland te gaan en dit levert ons goede wind op. Na 2,5 uur passeren we het Light House van Kaap de Goede Hoop. We sturen met de hand en Niels werkt hard om alles zo goed mogelijk af te trimmen, maar dit resulteert in snelheden van 8-9 knopen. Zodra we de Kaap hebben gerond zetten we de auto pilot erop en helaas daar is het alarm "no auto pilot" . We drukken hem weg, in de hoop dat het eenmalig is. Hoog aan de wind gaan we verder om later halve wind te varen. Het wordt een prachtige nacht vol sterren, maar weinig wind. Gelukkig heeft het hele veld er last van, dus gedeelde smart is halve smart. Na 24 uur nog maar 100 mijl op het log, dus dat schiet niet op! Inmiddels de asymetric uitgeprobeerd, maar te weinig wind. In de middag trekt de wind aan, dus hopen we op betere logtijden. Om 17.00 weer het alarm. We zijn ter hoogte van Saldanha Bay.

Rondom Kaap de Goede Hoop naar Simon’s Town

 

Op maandag 18 november vertrokken we vanuit onze ligplaats in Kaapstad naar Simon’s Town. Omdat we mijlen moeten maken zijn we eerst 60 mijl om de zuid gegaan. Prachtige aandewindse koers met in het begin weinig wind. Direct na vertrek al een grote streng Kelp van polsdikte om het roer, maar eenvoudig te verwijderen met de pikhaak. Alles ging goed tot we om 5 uur s’middags een alarm van de stuurautomaat kregen zo’n 60 mijl uit de kust t.h.v. Kaap punt . Door de te hoge wrijving van de roeren had “Bep” onze autopilot er geen zin meer in. Toch maar omgedraaid richting Simon’s Town. De mijlen zullen we nu niet halen en ook ‘s nachts aankomen in een onbekende plaats. Niet ideaal, maar weinig keuze. Alles goed gegaan en om 3.30 afgemeerd bij de False Bay Yachtclub, waar vandaan we zullen vertrekken voor de Governors Cup op 22 december.

  

Richting de “Zuid Pool”

Lekker relaxed op het achterdek

Met de zonsondergang in de rug richting Kaap de Goede Hoop

De kaartplotter, waar wij als zwart scheepje worden vermeld. Hierop kun je de positie, koers en vaart, tijd en de actuele kaart uitlezen.

Zaterdag 17 november

Op zaterdag hadden we onze eerste visite: Piet en Bep. We hadden in Simon’s Town afgesproken, zodat onze auto daar alvast stond. Samen de toeristische route via the Chapman’s Peak naar de jachthaven gereden. Lekker in de kuip geborreld en ‘s avonds Kaapstad in. Zondagochtend nog net geen ontbijt op bed, maar gekookte eitjes  en croissants in de kuip.

Stormvast eitje….

Vrijdag 16 november

‘s Middags samen met Chris, de tuiger het water op geweest. Hij moest de  verstaging aan de mast nog een keer stellen. Hij had een maat bij zich, die nog nooit had gezeild. Het was een gekleurde jongen, maar aan het eind van de rit was die toch ‘n beetje bleekjes om zijn neus. Wederom weer een prachtige dag met een prima wind. Geen problemen met wat dan ook. JIppie!

Woensdag 14 november

‘s Morgens bijtijds vanaf LP vertrokken. De bijboot was klaar en kon opgepikt worden in Plettenberg Bay. Gelukkig konden we de trailer van Peter lenen en zodoende reden we met een tjokvolle auto en de bijboot naar Kaapstad.

 

Aangekomen bij de haven, de “Un Wijntjie”

Mochten we onderweg niets vangen, hebben we altijd “John West” nog….

Saldanha

Kaapstad, 31 october-6 november 2012.

Op woensdag weer op pad naar Kaapstad. We hebben ingeschreven voor de "overnight port race" naar Saldanha. Dat ligt zo'n 130 kilometer boven Kaapstad en de start zou op vrijdag 2 november zijn. Op donderdag hadden we een meet&greet met alle toeleveranciers, Fuad de bouwer en zijn team. Speciaal voor de laatsten was het de eerste keer na de te waterlating om de UnWind in haar volle glorie te zien.

Donderdag de schippersbriefing voor de aankomende race, door de fanatieke teams was een hectische bijeenkomst. Vrijdagmiddag om 17.00 uur het startschot. De start met 14 boten en relatief weinig wind zouden geen problemen hoeven te geven, maar de 60 voeter, de Warrior, kwam met een vaart in een groepje boten die op de startlijn lagen te wachten. Direct werd er een protestvlag gehesen en de 60 voeter moest een 360 graden rondje varen. Lekker begin, wij bekeken het van een afstandje, je moet er niet aandenken dat ze tegen jouw boot aanraggen. Het eerste half uur werden we begeleid door een vliegtuigje en een speed boat van de sponsor. De eerste paar uur relatief weinig wind en de frustratie dat het altijd lijkt dat andere boten dan wel wind hebben. Tegen 20.00 viel de schermer en zaten we in de mist! Het is wel een beleving na zoveel jaar 's nachts te varen. Alles is anders. Je zintuigen, orientatie van alles is "door me kaar". Intussen deed de stuurautomaat het niet meer, erg prettig wanneer je maar met z'n tweeen bent. Gedurende de nacht deed hij het wel en dan weer niet. De wind kwam uit het noordwesten, daar waar we heen moesten en varieerde van 13 tot 20 knopen. We hebben 2 riffen gezet ( met een rif verklein je je grootzeil, je gaat dan minder schuin, terwijl je wel je snelheid behoud). Ook het log ( kilometer-teller) deed het niet, dus we weten niet hoeveel we precies hebben gevaren. Ergens in de nacht heb ik de vissen nog de lunch van de vorige dag gevoerd. Niels had gelukkig nergens last van. Zaterdag voor de kust van Saldanha bay tientallen walvissen gezien. We zijn gefinished om 14.45. We wilden de kiel ophalen, omdat we redelijk dicht aan de kant moesten liggen en daar zat geen beweging in te krijgen. Ok, dan maar met de kiel naar beneden aanleggen en ook de boegschroef deed het niet. Kortom, de nodige klussen voor Fuad. Eind van de middag was er de prijsuitreiking en een spitbraai. Er waren 3 klasses, waar wij onder de grootste boten vielen, dus ook bij de "Warrior" met 18 man bemanning. We zijn als vierde geeindigd, van de vier....en kregen toch nog een prijs, waarschijnlijk een aanmoedingsprijs om vooral door te gaan!
Ondanks dat er een feest met live band was, lagen we al vroeg onder de wol. Zondag waren we om 06.15 op weer op pad richting CT. De windverwachting was gunstig, nog steeds uit het NW en we wilden weer in CT zijn voordat de beruchte Zuidooster weer zou opsteken. Onderweg weinig wind, dus een hoop gemotord. De hele weg tientallen robben tegengekomen, duikend en rugzwemmend en van dichtbij weer een walvis! Als je op de zeekaart kijkt zien je allerlei nederlandse namen: Vondelingeiland, Dokter se Klip en Ijzerfontein.
Bij Robbeneiland trok de wind weer aan en konden we het laatste stukje nog lekker zeilen. Om 17.00 lagen we weer vast in de haven van CT.
Op maandag zijn Fuad en Alex, de architect, aan boord geweest om de problemen door te nemen. De hydrolic mensen, voor de kiel, en Fuad zijn team waren er dinsdag en woensdag. Op vrijdag is de boot uit het water gehaald om het nodige aan de kiel te kunnen doen.
In de tussentijd gaat alles verder. Alle "gordijnen" hangen, bimini en kuiptafel zitten erop en allerlei modificaties zijn door Niels gedaan. Inmiddels zijn we weer terug op LP en plannen we weer om op woensdag naar Kaapstad te gaan. We moeten nog de 200 kwalificatie mijlen varen en willen dit de komende week doen.

                                               

SY UnWind test zeilen in Table Bay1

Ligplaats van de UnWind in Kaapstad bij de Royal Cape Yacht Club

Verder testen en naar buiten met de UnWind

Maandag 24 September gaan we weer naar de boot om te testen en diverse zaken in orde te maken. Het valt niet mee om iedereen te overtuigen dat we niet eeuwig de tijd hebben……We willen in oktober naar Knysna zeilen voor een nacht zeil ervaring, maar nu blijkt dat ze volledig vol zijn. Balen dus. Nu moeten we op zoek naar een alternatief… Mosselbaai ?? A.s. donderdag een “Get Together” door ons georganiseerd voor alle betrokken bedrijven op de UnWind.   

Test zeilen in Table Bay, Kaapstad

Table Bay

Op donderdag 30 augustus weer het water op geweest. Mooi windje en zon.

Tesamen met Alex (architect) en Fred (de surveyer, die de boot op van alles en nog wat moet "controleren"). Kiel weer op en neergelaten. De motor en stuurautomaat ook getest . Voor anker bij Granger Bay. Het anker eruit met 60 meter ketting en nu kijken of de anker winch het doet. Alles prima. Daarnaast ook lekker kunnen zeilen. Dit geeft de burger weer moed na een week van ergernis van allerlei dingen en afspraken met mensen die nog steeds moeten gebeuren en komen.

2 augustus Test trail en spinaker

Voor het eerst achter het stuur met Robbeneiland op de achtergrond

Spinaker, nog in proefopstelling

Samen op de "woelige baren" van Table Bay, Kaapstad

Te water 29 mei 2012

Vervoer van Grassy Park naar de RCYC

De laatste lik anti fouling voor het te water laten

De eerste "mijlen" op eigen kiel 

Officieel teboek gesteld, dus kunnen we varen onder de Nederlandse vlag

Kombuis

Salon

Natte cel in de voorpunt

Ons vooronder

De boot weer bezocht

Op 2 mei hebben we de boot weer bezocht en hopelijk (we durven niets meer met zekerheid te zeggen) gaat ze eind deze maand in het water. De motor, generator en Simrad apparatuur zijn getest en ok bevonden. Het interieur is bijn klaar, maar er moet nog wel het een en ander gebeuren. Door verf tekort...... is de spiegel nog niet gespoten. De metallic verf moet uit Engeland komen en Zuid Afrika is niet al te vlot bij customs.
We wisten wel dat een boot complex in elkaar zit, maar zo erg. Het is nog ingewikkelder dan een huis, dus we zijn nog wel even bezig om alles onder de knie te krijgen en te testen voor ons vertrek in december(ja 2012)
Lijnen en ankerketting zijn besteld en ook vrijwel alle veiligheids spullen zijn aan boord voor een keuring, ander mag de boot niet in de jachtclub liggen... De mast en al zijn toeters en bellen gecontroleerd, zodat deze geplaatst kan worden zodra de boot in het water gaat. We kunnen dan dezelfde kraan gebruiken.
Deze maand zullen we wel weer naar CT gaan, maar Niels moet eerst nog naar een vakbeurs in Durban voor Lily Pond a.s. weekend en we zijn ook aan het verhuizen van lodge naar onze chalet 50m verderop.

Dit was het weer, zodra meer opwindend... nieuws komen we weer in de lucht.

Groetjes,
Niels & Margret  

Unwind in aanbouw

Hierbij wat foto's van ons laatste bezoek op 28 maart. Op onze website staan meer foto's vanaf de start van de bouw.

 www.syunwind.com

Het begint op 'n boot te lijken

Opbouw eindelijk gespoten

Kijkje achter het schakelpaneel

Kuip

Mast in afwachting bij Southern Spars

Zeilmakerij Quantum Sails

8 april 2012
Uiteindelijk lijkt het dan toch te gaan gebeuren. De boot, na 32 lange maanden, dan toch klaar....
Begin mei wordt zij vanaf Grassy Park, Kaapstad, over de weg naar de Royal Cape Yacht Club vervoerd. Er komt nog een hoop bij kijken. Het transport kan alleen in de nacht, omdat Eskom (onze electriciteits firma) diverse leidingen moet weghalen. Reuze spannend voor iedereen. We willen er ook zeker bij zijn. 'N tripje meer of minder naar Kaapstad maakt nu ook niet meer uit ( 6 uur rijden ). Inmiddels na alle maanden zijn we ook de nodige bekeuringen rijker ( lees armer). Helaas ook hier in Zuid Afrika hebben ze ontdekt dat dit toch wel een hele makkelijke manier van geld innen is.