Vanuit het dorp was er een fiets/voetpad langs de kust, wat ons de kans gaf om 's morgens lekker te kunnen hardlopen. Tevergeefs hebben we een paar keer geprobeerd om een waterval te vinden, maar dat valt niet mee. Geen borden, niemand die het weet en/of verstaat. Paar keer een bus genomen, die gewoon nergens heen ging......
Na 12 dagen in totaal aan deze kant van het eiland hadden we genoeg van het gewandel, het met de bus rondkarren en zijn we weer op pad gegaan. Op donderdag 23 mei vertrokken we om de noord en oostkant van Ilhabela te bezoeken. Deze kant ligt erg open aan de oceaan en dat hebben we deze 2 nachten ook gemerkt. De beide ankerplekken, Praia de Poco en Saco do Eustaquino waren erg rollerig. Op het laatst maakte Ilhabela haar naam over haar meest agressieve bewoners nog waar en hebben de NoNo's Mar op de valreep nog lekgeprikt.
Volgens de grib files zou er zondagnacht weer een front overkomen met veel wind. We wilden dan ook weg uit deze contreien en weer richting het oosten naar de baaien ten zuiden van Paraty. Op zaterdag richting Ilha Ancieta (20 mijl) waar we al eerder waren. De zondag hadden we een mooie zeildag naar Ilha da Cotia, 50 mijl verderop. De wind kwam uit het noordoosten en de kaap van Juatinga was niet bezeild, dus moesten we diverse slagen maken om deze te ronden. Hierna was het appeltje eitje en konden we de laatste 10 mijl voor de wind weg varen. Net voor de donker viel het anker in de baai van Cotia. Hier was het bladstil, geen geklots of deining. Heerlijk! De volgende dag nog een dagje blijven liggen en heerlijk kunnen zwemmen. Van het slechte weer is tot op heden nog niets uitgekomen!
Saco do Eustaquino. Het enige strand terras, maar het seizoen is over....
Geen deining en zeegang in deze baai, dus rustig geslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten