Rondom het Oud en Nieuw liggen we voor anker in de Admirality Bay, Bequia. Het stadje Port Elizabeth en Pretoria klinken bekend in de oren en het is er een drukte van belang, zeker als de cruiseboten hun "lading" lossen!
De wind, laten we hem maar de Caraibische noordooster noemen, blaast hier ook weer behoorlijk door en zorgt ervoor dat diverse boten rondom ons van hun anker slaan. Voor ons ligt een Winner met Nederlandse vlag en niemand aan boord. Het schip komt steeds dichterbij en we maken plannen om zelf ankerop te gaan om schade te voorkomen. De moeilijkheid is dat de Winner boven ons anker ligt. Niels gaat aan boord om de fenders langszij te hangen. Gelukkig komt net de forse eigenaar in zijn dingy aangebrommerd. Het blijkt een Belg te zijn, die vanaf het terras het hele spektakel had aanschouwd, maar er begon pas een belletje te rinkelen toen Niels aan boord ging. Inmiddels is de schemer ingevallen en aangezien de man alleen is, helpt Niels hem om verderop opnieuw te ankeren. Murphy's law komt om de hoek kijken, als de goede man Niels weer naar de UnWind wil brengen. Buitenboordmotor doet niets en niemand die iets hoort als Nelis over de baai om hulp roept. Inmiddels lekker afgedreven, hoort Mar dan eindelijk een kreet. Als een koene ridder spring zij in de dingy en red de mannen..... Niels stapt over en samen brengen we de Belg naar zijn boot. We hebben vreselijk moeten lachen, als we zien dat hij als een gestrande walvis over de rand van zijn kleine bijboot hangt, terwijl we hem voorttrekken en zeiknat aankomt bij zijn boot. Polleke kon er zelf ook de humor wel van in zien. Wij ook blij, want we konden blijven liggen.
De Nieuwjaarsduik in het warme water van Bequia
Samen met Noorse en Nederlandse cruisers vieren we Oudjaarsavond. Het stadje is vol kerstlichtjes en er is volop muziek. De baai ligt vol en diverse schepen hebben kerstverlichting in hun tuigage. Als klap op de vuurpijl is er om 00.00 uur een prachtig vuurwerk. Bequia staat er om bekend veel werk te maken van het vuurwerk. De volgende dag verwerken we de kater, nemen een Nieuwjaars duik aan het strand en genieten van het mooie weer.
St. Vincent - Cumberland Bay
We pakken onze biezen, zodra er een dip in de windsterkte zit om richting St. Vincent te gaan. Buiten waait het gewoon nog een dikke 6 bft, maar de UnWind doet het prima.
We doen een nachtje in Cumberland Bay aan de westkant van St. Vincent. We ankeren met een lijn naar de wal zoals in de Med en liggen sinds tijden weer als een huis. De wind, die wij op kerstnacht hadden, blijkt hier een tandje erger zijn geweest. Naast wind was er een hoop regen gevallen. Het eiland had hierdoor te kampen met modderstromen en er waren zelfs doden te betreuren. Een van de zeilboten houdt een inzamelingsaktie voor de toch al arme lokale bevolking. Natuurlijk doen we mee.
We hadden wat langer op St. Vincent willen blijven om de vulkaan te bezoeken, maar de wind voorspelling is niet gunstig de komende dagen. De volgende dag is het daarom ook een vroegertje als we om 06.30 richting St. Lucia zeilen. De noordooster blaast nog steeds, maar ruimt iets meer naar het oosten waardoor de hoek gunstiger wordt en St. Lucia in een slag bezeild is. Zoals bijna altijd is de zee aan de bovenkant van de eilanden erg ruw en ook nu weer behoorlijke kuilen, maar het weer is mooi en de oversteken kort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten