Tonga, Vava'u II

10 - 25 september 2015

. 

Na een paar mooie dagen bij Kenutu verkassen we weer en valt het anker tussen het eiland Kapa en de onbewoonde atol Nuku. Het is net voor 1 nacht, want voor donderdag moeten we terug zijn in Neiafu.

Als we daar woensdagmiddag aankomen is er geen boei meer vrij. Wellicht door de harde wind die er staat zijn vele boten ons voor. De baai zelf is erg diep om te ankeren, maar we vinden een plek met 12 meter diepte en laten daar het anker vallen. We balen wel dat het zo waait, want op donderdag hebben we nl. een dagtrip snorkelen geboekt met bultrug walvissen. Het is een populaire excursie, die we anderhalve week geleden al hebben moeten vastleggen. Hopelijk laten de walvissen zich toch zien met deze wind en wolken!

Het wordt een topdag met "Whales in the wild". Om 07.00 uur gaan we met in totaal 8 man op pad. In de eerste baai hebben we gelijk "beet". We spotten een moeder en kalf en met 4 man gaan we het water in. Moe heeft er niet echt zin in en zwemt gelijk de diepte in met haar jong. Met de boot volgen we het stel, hopend dat ze ergens stil blijven liggen zodat we weer het water in kunnen. Na twee uur volgen en diverse pogingen om het water in te gaan geeft de schipper het op en verleggen we de koers naar het zuiden van de Vava'u eilandengroep. Dit is open zee en behoorlijk onstuimig, maar dan spotten we een waterfontein. Het blijken er 3 te zijn: pa, ma en kind. We krijgen een geweldige show van een springende, ronddraaiende, verzin het maar, dartelend kind. Pa en moe laten zich ook niet kennen en doen net zo hard mee. Prachtig om zo'n volwassen bultrug van +/- 15 meter uit het water te zien komen. Op een gegeven moment blijven ze liggen en kunnen we het water in samen met gids Willy. Pa houdt vanuit de diepte een oogje in het zeil en we kunnen dicht bij moe en kind komen. Toch knap spannend......

Een volwassen bultrug.

Om een idee te geven hoe groot zo'n kleine bultrug kalf is....

Het is mooi geweest, wij gaan ervan door.

Na anderhalf uur houden ze het voor gezien en zwemmen ze weg. Tijd voor ons om richting Hunga te varen, waar we lunchen en kunnen opwarmen. Ondanks de Pacific en onze duikpakken koel je toch behoorlijk af en zijn we blij dat we onze zeiljassen bij ons hebben. Net voor de Faihava passage zien we weer het spuitwerk van een walvis. Het is moeder en een zeer uitbundig kind. Terwijl moe boven de bodem zweeft, komt het kalf nieuwsgierig naar ons toe. Doordat de zee hier ondieper en kalm is kunnen we prachtige foto's maken en genieten van dit natuurfenomeen. Het is een unieke ervaring en prachtige afsluiter van een bijzondere dag, waar we nog lang op terug zullen kijken.

Terwijl moe beneden de wacht houdt, frolickt het kalf met ons.

Heerlijk speels

Moeder en kind.

De "berg" Talau wordt bedwongen, ook hier weer een prachtige sage waarom de top zo plat is. 

                      

Malo e lelei! We begroeten de vrouw die net terugkomt van haar moeder en vragen of we een foto mogen maken. Dit doet ze graag en ze wil ook weten wie we zijn en waar we vandaan komen. Nederland zegt haar helemaal niets, maar leuk vindt ze het wel. Met een paar klapzoenen zegt ze vaarwel.

Onderweg hangen de pandana matten vanuit de kerk te luchten.

Uitzicht vanaf Mt. Talau. 

Voor we het weten zijn we alweer een week verder. De nodige ankerplekken worden bezocht, bij Tapana Island vinden we een Spaans restaurant waar het goed eten is en live music. Samen met de Bounty en de Tara hebben we een heerlijke avond met tapa's, paella en heerlijke zelf meegenomen wijn.

Bij Vaka'eitu gaan we samen met de Nederlandse ploeg bij het buitenrif duiken. Het kost een hoop moeite om er te komen, maar helaas valt het duiken tegen. Tja, wat wil je, verwend dat we zijn in de Tuamotu's en Frans Polynesië.

Vaka'eitu wordt voor de komende dagen onze pleisterplaats. Het weer wordt bepaald door de lagedruksystemen, die vanuit Nieuw Zeeland botsen met het warme weer op de Pacific. Zo komt er elke 7 à 10 dagen wel iets over. We liggen prima op ons anker en gebruiken de regenachtige dag om de boot binnen te kuisen. Kastjes worden gesopt en voorraad met blikken gecheckt. 

Via het radionet op vrijdag de 18de horen we dat Chili is getroffen door een aardbeving van 8,3. Tevens is er een tsunamiwaarschuwing voor de wateren van Samoa, Tonga en Fiji. Een golf variërend van 30 cm tot 1 meter zou de eilanden gepasseerd zijn. Gelukkig merken we er niets van. 

Met het zonnetje varen we naar Hunga Island waar een mooie lagune onze nieuwe ankerplek wordt. Helaas duurt het mooie weer niet lang en valt er in een avond en nacht bijna 100 mm regen. We zouden er groen vanuit slaan.

Snorkelen bij het rif van de Blue Lagoon.

Tonga, Vava'u I

1 - 9 september 2015

Er is weer een lagedrukgebied in aantocht. Om niet gevangen te raken op Niuatoputapu vertrekken we op maandagochtend richting Vava'u. In de vroege morgen zien we de Betty Boop en later de Tara voor ons vertrekken. De laatste met hun vrienden, die we hopelijk weer zullen zien in Vava'u.

Vava'u is de bovenste eilandengroep van het Koninkrijk Tonga en ligt weer 160 Nm naar het zuiden. Het wordt een pittig tochtje met wind op de kop en behoorlijke deining. Gelukkig is het maar 1 nacht op zee. Later neemt de wind wat af en krimpt hij naar het oosten, wat voor ons wat prettiger varen is.

We komen echter iets te vroeg aan en varen op het laatst zonder zeil om te zorgen dat we met daglicht de ankerplaats bij Neiafu bereiken.

De ankerplek bij Neiafu. 

Het dorpje zelf stelt niet veel voor. De supermarkten worden gerund door stoïcijnse Chinesen, maar er is gelukkig wel een redelijk uitgebreide groente en fruit markt. Er zijn allerlei restaurantjes combi internetcafes aan de waterkant, waarvan de eigenaars meestal ex-zeilers zijn die hier zijn blijven steken. Er zijn diverse wasserettes en gemak dient de mens, dus deze wordt lekker weggebracht. Dit geeft altijd zo'n luxe gevoel om alles weer schoon en fris terug te krijgen i.p.v. allemaal wasgoed verspreid over de boot opgehangen. 

We ontmoeten Menno van de Kairos weer en kletsen lekker bij met wederzijdse verhalen bij Café Mango. 

De jongere mensen lopen er modern bij, maar de ouderen dragen over hun meestal zwarte kleding de pandana matten. Ook hier een schooluniform, de jongens in lange rok compleet met mat. Let ook op de recycle bin!

De ankerplek Port Maurelle.

The Swallows Cave, waar het ontzettend gaaf snorkelen is.

Vava'u wordt ook wel het "Loosdrecht" van de Pacific genoemd. Overal zijn er eilanden, groot en klein, met prachtige ankerplekken, die we de komende tijd gaan ontdekken. Het varen is eenvoudig daar de afstanden kort zijn en het vaargebied beschut. Wel is het opletten geblazen t.a.v. de navigatie. De kaarten zijn niet altijd correct. Veel doen we dus op het oog. Met de zon in de rug is de diepte goed te zien. Vanaf Port Maurelle gaan we samen met Menno in het bijbootje naar de Swallows Cave. We zien niet honderden, maar duizenden visjes. Het is net alsof je naar een echo van een zwangere vrouw kijkt of er zelf in zwemt!

Onderweg naar ankerplek Kenutu.

Zonsopkomst bij Kenutu.

Kenutu is een onbewoond eiland aan de oostzijde van Vava'u. Het is mooi liggen in het azuurblauwe water. Helaas is er van het koraal weinig meer over, maar met snorkelen is er altijd wel weer wat nieuws te zien. Het is niet duidelijk waarom er zo weinig koraal is. Een paar jaar terug zijn hier wel een Tsunami en een hurricane overheen gekomen, dus wellicht is dat de oorzaak.

 

Blauwe zeesterren.

Deze moet nog een naam krijgen, wordt aan gewerkt.

                    

Een overijverig iemand heeft een heel bouwwerk van takken gemaakt en we hebben een "Seat with a view!"

Jut en Jul op ontdekkingstocht.

Wordt vervolgd.....