Het is 350 Nm vanaf Rodriques naar Port Louis, een 2,5 dag varen. Helaas kun je niet een dag van te voren uitklaren, om dan met het krieken van de dag te vertrekken wat je iets meer tijd geeft. Nee, vanaf 09.00 uur, maar wat al snel 10.00 uur is, zijn de mensen van Immigratie en Customs bereid om je uit te klaren. Dit betekent voor veel zeilers dat ze 3 nachten op zee moeten zijn of harder dan 7 knopen varen. Nu is dat laatste voor ons geen probleem mits de wind zich aan het weerbericht houdt. Daar zou het nu niet aan liggen met voorspellingen van 20-25 uit het zuidoosten. Zodoende is het na elven voordat we vanaf de kade kunnen losgooien. Met ons vertrekken ook Prins Diamond (Canadezen) en Brick House (USA). Al gauw halen we de beide boten in en maken we goede voortgang.
Na een prachtige nacht met een bijna volle maan gaan we de 2de dag in. De wind krimpt naar het oosten en vermindert in sterkte. Onze koers naar Mauritius is 270 graden en hierdoor komt de wind pal van achter. Ook onze snelheid zakt terug naar 4,5-5,5 knopen, waardoor de ETA opeens verandert van 10.00 's morgens naar ergens in een volgende nacht. Ja, dat is nu net waar we niet op zitten te wachten. Zeilen worden gewisseld en we besluiten te gaan afkruisen om zo te proberen de zeilen vol te houden en daardoor snelheid. Er staat een vervelende deining wat het er niet makkelijker op maakt. Zo als altijd zijn we dan niet op ons best en erg gefrusteerd. Dan toch aan het eind van de middag na een bui ruimt de wind en neemt toe in sterkte en gaan we weer richting ons waypoint. De avond en nacht hebben we vol zeil op en maken snelheden van gemiddeld 9 knopen.
Flat Island, ten noorden van Mauritus.
De noordkust van Mauritius is vlak, waardoor we continue wind houden. We zien de bebouwde kust en de stranden aan de westkant van het eiland, waar ook halverwege Port Louis ligt.
Port Control wordt weer opgeroepen voor toestemming om binnen te varen. Ondanks dat Mauritius en Rodriques "hetzelfde" land zijn moeten we ook hier in klaren. Volgens verslagen schijnt de kade waar afgemeerd moet worden een verschrikking te zijn, maar dit valt mee. Wel blijft het een feit dat er geen klampen of ringen zijn, waar je de lijnen aan vast kunt maken. Er is een reling om te voorkomen dat de mensen die op de terrassen zitten niet in het water kunnen vallen. Kortom, het is absoluut niet zeilboot vriendelijk. Aan de toch al korte kade ligt precies in het midden een Franse zeiler met zijn gebakkie. We kunnen de boot er net voor prikken. Ik spreek de goede man er later op aan, want na ons komen er nog meer boten die een plekje moeten hebben. Ach, hij haalt zijn schouders op en daar blijft het bij.
De parkeerplaats voor Customs en Immigratie "Vastmaken aan het hek svp"
Aan de overkant van de kade ligt Marina Caudan, waar we een plek hebben gereserveerd. We worden prima geholpen door Parvez, de havenmeester. Zo we liggen weer!
De omgeving komt ons bekend voor, de gebouwen hebben wel iets weg van V&A Waterfront in Kaapstad en ook de heuvels met de begroeiing er achter. Later blijkt ook dat de architecten hier het concept hebben overgenomen.
Aankomen is altijd fijn, maar waar ik het meest van kan genieten is een volle nacht slapen op een boot die stil ligt. Heerlijk!!!!
Vanaf Signal Mountain is de aanloop vanaf zee naar Port Louis goed te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten