Op maandag 8 juli lichten we het anker om 06.15 en we verlaten Buzios op een prachtige morgen. De wind komt uit het zuidwesten en zal later op de dag naar het zuidoosten krimpen (tegen de klok in). In het donker ronden we Cabo Sao Tome. Rond deze kaap strekt een ondiepte vanaf het vaste land zo'n 10 mijl de zee in, dus is het zaak om deze ruim te passeren. De verhalen in de pilot en het aantal wrakken in de kaart zeggen ons genoeg. We zeilen fantastisch en maken goede voortgang. In de vroege dinsdagochtend zien we de eerste walvissen. Altijd geweldig om dit te zien. Het weer verandert en we krijgen nu buien en van lange duur. Niels heeft zijn "oude" zeilpak aan en komt erachter dat deze wel een wasbeurt met Hermisol kan gebruiken. Nu hebben we prachtige nieuwe hi-tech zeilpakken, maar "vinden het zonde en overdreven om deze te gebruiken?!" Dan toch maar omgekleed.
Rond 11.00 komen we in de aanloop van Vitoria en Tubarao. Dit is een drukke route voor de grote scheepvaart. Door de neerslag hebben we slecht zicht en maken we dankbaar gebruik van AIS (automatisch identificatie systeem) en onze electronische kaart plotter om te navigeren. Zo kunnen we zien waar en hoe de schepen om ons heen varen. De jachthaven ligt aan het eiland Vitoria en we moeten door een nauwe doorgang met zandbanken om het te bereiken. Er zijn nauwelijks ankerplekken in dit ondiepe stuk en we pikken een mooring op. We hebben er 31 uur over gedaan en de motor heeft minder dan 4 uur aangestaan, waar we heel content over zijn.
Vitoria ligt in de provincie Espirito Santo met Minas Gerais als achterland. Dit gebied is rijk aan grondstoffen en in het verleden was koffie en hout de belangrijkste handel. Tubarao is de tweede grootste haven waar mineralen worden verwerkt. Hierdoor zijn deze plaatsen en haven de laatste jaren enorm gegroeid. Het weer is nog steeds somber met regen en buien.
Op woensdag in de jachthaven zien we Ricardo (zeiljacht Vagamundo) weer. We hadden zijn boot al in Angra en Buzios zien liggen. Hij woont in Vitoria en bood aan om ons de stad te laten zien. Hier hadden we wel oren naar, maar een staking op donderdag gooide roet in het eten. Die donderdag werd "heel" Brazilie platgelegd door demonstraties in navolging van de stakingen van de vorige maand. Naast een hoop militaire politie en demonstranten hebben we er weinig last van gehad. Vitoria weet ons niet te boeien en we besluiten om op vrijdagmorgen weer te vertrekken. Zodoende pakken we het laatste restje wind van een koufront om naar de Abrolhos Archipelago (170 mijl) te varen.
Aan een mooring boei bij Vitoria
Op de punt van de heuvel het klooster van Sao Francisco
De demonstratie op donderdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten