"Let's tief a chance", ook wel "We really should make the most of this opportunity".
Dit is Limin' Talk, Limin is wat men hier in de Carrieb doet: no hurry, relax, chill & Lime.
De buren zijn veelal plakkers en blijven soms weken en/of maanden op dezelfde plek liggen. Ze hebben meestal al veel van de Carrieb gezien en kiezen een plek waar ze kunnen socialiseren met andere cruisers. Wij gaan er soms ook al aardig op lijken en we liggen hier ook al weer te lang.
De hoofdstad St. George vanaf het gevangenis complex op de heuvel.
Grenada, ook wel Spice Island genoemd, vormen tesamen met Carriacou en Petit Martinique een land. De bijnaam is te danken aan het feit dat zij naast Indonesie het op een na grootste eiland zijn, wat nootmuskaat produceert en exporteert. In de vlag komt dan ook een nootmuskaat voor. Het is hier groen, prachtige huizen aan de rand van de baai en de tuinen vol kleurige planten.
Om het eiland te zien nemen we de taxibusjes, ook hier is het een groot spel tussen de chauffeur en bijrijder. Muziek hard, de bijrijder leurt zijn klanten binnen en Alonso scheurt weer verder.....
Grenada met zijn kleurrijke bewoners.
Via het Cruisers net komen we aan een tweehands Mini B, dit is een rugzak compleet met duikfles. Een alternatief voor een Scuba set, maar handzamer en vooral voor onder de boot en om het anker op de bodem te bekijken. Het is als nieuw, alleen de fles moeten we opnieuw laten vullen. Inmiddels zit er verse lucht in en heeft Mar al onder de boot gezeten.
De dagen vliegen voorbij, ook de kalkoenen, die op deze manier Thanksgivings Day proberen te ontlopen.
30 november is officieel de laatste dag van het Hurricane seizoen voor het Caraibisch gebied en tevens de eerste dag voor Mar als 50 plusser. De dag begint al goed als om 07.00 uur Harry en Ans voorbij komen. Zij zijn omgevaren voor Mar haar "feestje", dus de eerste gasten zijn d'r....
Onbewust of misschien wel bewust krijgt het een Zuid Afrikaans tintje, worteltjestaart bij de koffie, vonkelwijn bij de borrrel en het avondeten op de braai. Met een gezellig groepje cruisers vieren we Mar's verjaardag. Natuurlijk hadden we dit ook heel graag met vrienden en familie gevierd, maar ja als je over de wereld zwerft kun je niet verwachten dat men even langskomt voor een kop koffie of borrel.
Saar
We lezen op 5 december het nieuws over Mandela, een groot man is heengegaan. Ook hier op Grenada wordt hij herinnert als een goed mens. Welliswaar niet helemaal onverwacht, maar het doet ons toch pijn en vinden het heel erg. Zuid Afrika is toch ons thuisland en mensen zoals Mandela horen niet te sterven. Het is zo jammer dat zijn opvolgers niet eenzelfde hart hebben en zijn idealen opvolgen. ZA zou nog mooier zijn dan het al is en haar bewoners zouden beter af zijn.
Zoals eerder gezegd, zijn wij hier ook alweer wat te lang. We hebben nog wat klusjes gedaan aan de boot, waar we op Trinidad niet aan toe waren gekomen. De afgelopen week hebben we meer van het eiland gezien. Maandag een lange wandeltocht gedaan langs de baaien in de buurt met als toegift een enorme bui. Zeiknat komen we aan bij Whisper Cove Marina, maar ze schenken gelukkig een lekkere Cappuccino. Het plan om terug een bus te nemen valt in het water, dus we moeten het hele stuk ook weer terug. Het is soms ook alles of niets bij ons.....
Voor dinsdag hadden we een eilandtoer geboekt met een minibusje. Niet altijd ons ding, maar je ziet zo wel veel van het eiland. De gids, Cutty, was ons aangeraden door anderen op basis van zijn uitgebreide kennis.
Ook al heeft in 2004 hurricane Ivan hier huisgehouden, het eiland bloeit als van ouds. Je ziet oa. de nootmuskaatbomen, de cacaostruiken en zoveel andere specerijen die het eiland heeft. Al rijdend over het eiland laat Cutty ons de diverse kruiden en vruchten zien, ruiken en proeven. Via de Annandale watervallen en Grand Etang midden op het eiland, belanden we aan de oostkant. Hier vind je de Grenada chocolade fabriek, Belmont Estate en Rivers Antoine Rum.
De Grenada Chocolate factory, alles gaat nog met de hand, de cacaobonen zijn organisch en de apparatuur werkt op zonne-energie. De kreet "local is lekker", gaat hier zeker op!
Rivers Antoine Rum, een lokale rumfabriek, waar alles nog echt gaat zoals halverwege 1800. Hier wordt de ruwe rietsuikerstengels naar boven getransporteerd. De band wordt aangedreven door een watermolen.
Het vuur wordt tot 250 gr. opgestookt waarbij de alcohol verdampt, via de zg "worm" condenseert en wordt opgevangen. Het alcoholpercentage is tussen de 70 & 85 %.
Onze tijd op Grenada zit erop. Donderdag, 12 december en Niels zijn verjaardag, vertrekken we naar Carriacou, 40 NM verderop. Er staat nu nog aardig wat wind en zijn er behoorlijke golven, maar de verwachting ziet er iets beter uit tot het weekend. We nemen de westkant van het eiland en varen dan langs de onderwater vulkaan "Kick' em Jenny" noordwest van Grenada. We zullen dan wel even een stukje ruwere zee en meer wind krijgen tussen deze eilanden, maar het is gelukkig niet ver.
Als jullie terug zijn( over 2 jaar ofzo hihi!) kunnen jullie altijd nog als reisleider aan de slag, niet alleen zien jullie veel maar leren zo ook over de landen en eilanden waar jullie aanmeren! Top hoor weer genoten van de eerste blog uitdecember!!!
BeantwoordenVerwijderen