Van het "to do" lijstje hebben we behoorlijk wat kunnen afstrepen. We hebben nu de luxe van een watermaker aan boord. Dit is een pomp, die via een membraam en diverse filters van zout water zoet water maakt. Dus geen gesjouw meer met jerrycans, heerlijk! De bimini is verlengd, afneembare zijflappen voor als het regent en een dektent boven de voorpunt, dit was een klusje voor Mar.
Als je wilt, zijn de avonden gevuld met de vele sociale activiteiten, pot lucks en BBQ's. Wat erg leuk is om de boten van vorige bestemmingen weer te zien. We kletsen lekker bij en met sommige wordt het contact alleen maar leuker en worden er plannen gemaakt om gedeeltes eventueel samen te varen.
Een blik vanuit de mast over de werf van Peake en de baai van Chaguaramas
Samen met een stel Nederlanders gaan we met de mannen van de Van Straelen een middag varen. Op dit ruim 30 meter ex-marine schip hoef je niet bang te zijn voor een aanval van de Venezulaanse piraten. Via het cruisers net was het bericht doorgekomen, dat een Amerikaans echtpaar, die op weg waren van Trinidad naar Venezuela, waren overvallen. Het nodige geweld en pistoolschoten waren daarbij aan te pas gekomen, maar gelukkig waren er geen doden gevallen. Het Amerikaans-Duits koppel was uiteraard enorm geschrokken. Ze voeren samen op met een andere boot, maar zij moesten afhaken i.v.m. hun lagere snelheid. Het verhaal geeft direct een bepaalde sfeer onder de zeilers, want nu komt het wel heel dichtbij.
Aan de trossen bij het afmeren
Nostalgie.... Een oude order-telegraaf op de brug.
Neerlands hoop in bange dagen......de tijdeijke bemanning.
We hebben een wijziging in ons vaarplan. Door de vele verhalen van andere zeilers hebben we het plan opgevat om eerst een deel van de oostkust van Amerika aan te doen, voordat we de Pacific in gaan. Dit betekent een extra jaar erbij, maar we hebben het in goed overleg met het thuisfront kunnen regelen. Dit extra jaar geeft ons dan meer tijd om in de Carrieb te varen, om dan vervolgens ergens in april 2014 richting Florida te gaan. We willen een deel van de Intra Coastal Waterways doen, met New York als einddoel.
In Trinidad is er de mogelijkheid om een visum voor de USA aan te vragen. Na een ochtend van invullen van de formulieren via het internet en het betalen van de legeskosten in Port of Spain, konden we een afspraak maken bij de ambassade. Het ging allemaal supersnel en binnen 8 dagen hadden we ons paspoort plus stempel weer terug. So America, here we come!
De laatste dagen op Trinidad huren we samen met Harry en Ans van de "Lion King" een auto. We slaan weer volop voorraad in, toppen de diesel op en hangen een dagje de toerist uit. Via Port of Spain gaan we richting Arima om daar de heuvels in te gaan. We belanden bij het Asa Wright Nature Centre, ooit een cacao en koffieplantage, maar nu een vogelconservatie. Vanaf de prachtige koloniale veranda kijk je uit over de Arima vallei en kun je van dichtbij de vele gekleurde vogels zien. Ook al regenen we weg tijdens de boswandeling, nemen we toch nog een "duik" in de clear water pool.
Een van de vele kolibries
Met een beetje fantasie is het net de cover van Queen "Bohemian Rhapsody"
Het is al laat in de middag als we weer wegrijden. De weg is vol haarspelbochten en gaten, de 18 kilometers richting het noorden duren ook erg lang. Het pad kronkelt en de avond valt. Via de noordkust komen we 2,5 uur later weer in Chaguaramas aan. Het was een heerlijk dagje.
Zo komt aan alles weer een eind. We borrelen voor een laatste keer aan boord van de Lion King, nemen afscheid van de Van Straelen en op zaterdag na de koffie met appeltaart van Ans gaan we ankerop. Eerst nog een nachtje in Scotland Bay, waar we de bijboot opbergen, alles opruimen en zeevast zetten. Zondagmorgen vroeg zullen we vertrekken naar Prickley Bay, Grenada, zo'n 80 zeemijl noordwaarts.
Hier beginnen de zg. Windward Islands, waarvan Grenada het grootste eiland is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten