Cayman Dollars met het portret van Queen Elizabeth.
"Het kan nog wel even duren, roept U ons in de middag maar weer op". De avond ervoor zijn we na 1,5 dag varen aangekomen bij George Town op Grand Cayman Island. We hebben een boei opgepikt en kunnen wachten met het inklaren tot de volgende dag. Naast ons ligt inmiddels cruise schip "Freedom of the Seas". Er schijnt een "security drill" te worden gegeven aan boord en wij moeten wachten totdat Customs & Immigration beschikbaar zijn. Tegen de tijd dat de UnWind en bemanning naar de kade kan, maakt de Freedom zich alweer klaar voor vertrek. Weer een dagje "tax free" shoppen! En zo zullen er nog vele cruise schepen volgen........
Weer nieuwe buren, het verveelt nooit in deze buurt.....
Hemelsbreed is Grand Cayman 160 mijl van Cuba vandaan, maar een wereld van verschil. Hier geen cultuur, maar de nodige cruiseboten, met de toerist erop die zijn geld hier graag spendeert. De naam speelt tot de verbeelding, Wij kennen het alleen als paradijs voor zwart geld, belasting ontduiking en de gefortuneerde medemens. We zullen het allemaal gaan zien.
Via de Seven Mile Beach kom je in West Bay, gelegen aan de noordwest kant van C.I.
Aan land gekomen lopen we langs een scooterverhuurbedrijf en we besluiten om er een te huren voor 2 dagen. Het eiland is niet groot, dus goed te doen op de brommert. De West Bay waar wij liggen heeft strand, is bebouwd met hotels, restaurants en groooooote huizen. Opvallend is wel dat vrijwel alles te koop wordt aangeboden. De ReMax borden vervuilen de horizon. Je ziet steeds weer dezelfde kop van de makelaar met zijn spierwitte Amerikaanse tanden op de borden langs de weg, ondanks dit wordt er nog flink gebouwd. Er zijn kanalen gegraven in het moeras en in een keer wordt totaal oninteressant land omgetoverd tot een soort van Port Zeelande, maar dan uiteraard een stukje luxer en Amerikaans groter.
Er is een overdaad vergeleken met Cuba en zelfs wij kijken onze ogen uit in de supermarkten hier. De keuze is niet alleen enorm, het zijn er ook veel hier op dit kleine eiland. De vers afdelingen zijn fantastisch en zelfs de groente en fruit vitrines worden om de zoveel minuten besproeid met nevel. Dit wordt steeds aangekondigd met een deuntje van onweer uit de speakers, die erboven hangen. Er is niet 1 meloen, er is wel keuze uit 5 soorten, kaas, ze hebben ze uit alle landen van oud, met ader en jong. Ik moet eerlijk zijn, dit is ook wel weer even lekker! Keerzijde, het heeft wel een prijskaartje! Wij lopen daarom meer rond dan dat we wat kopen. Het hangt altijd van onze bui af of we ze uitgeven of niet. Hebben we honger dan kan de rekening aardig oplopen. Ons probleem is dat een van ons altijd wel "trek" heeft......
South Sound, kijken of mijn linkerslipper er ook bij hangt.
Het eiland ligt als een hoefijzer om de North Sound, een groot binnenmeer, heen. Via de South Sound kom je in het oudste dorp Bodden Town. Het is een keer gas geven en je bent er voorbij. Dit gedeelte is verrassend groen en een stuk minder bevolkt dan George Town. Rum Point aan de rechterkant van North Sound is een toeristische trekpleister. Dagtripjes naar Stringray City, strand- en eettentjes.
East End, de naam zegt het al, is het oostelijk deel van C.I. Hier lege stranden en prachtige riffen. Gun Bay heeft de eeuwen oude legende van "The Ten Sails", schepen die dachten een veilig heenkomen te vinden, maar tijdens stormen op het rif te pletter sloegen.
We volgen altijd het weer via de korte golf en horen dat de eerste hurricane van dit seizoen een feit is. Arthur is ontstaan uit een tropische depressie boven de Bahamas. Hij heeft zijn weg gebaand richting Florida en Cape Hatteras. We kennen een paar boten, die daar in de buurt zijn. Gelukkig horen we dat ze wel veel wind en onweer hebben, maar ze zijn binnen en hebben geen problemen ondervonden.
Camana Bay, top of the range qua architectuur, winkels, restaurants en terrasjes. Een project als dit vind je alleen in grote steden met een hoge welstand.
Nederland-Costa Rica. Let op, de man links van ons is een Duitser incognito. 88 minuten lang dachten we dat hij degene was met de negatieve vibe.... Toen we uiteindelijk wonnen, hebben we nog 2 uur bij hem aan tafel gezeten. Hij maakt n.l. Caybrew, het lokale bier op het eiland.
Snorkelen bij het wrak Culi, let op kleine Wanda rechts onder in beeld, was niet bij Niels weg te slaan.
Naast het nodige snorkelwerk, maken we dan eindelijk gebruik van onze duikuitrusting en gaan met de bijboot op pad richting het wrak "Kitty Wake". Voor Niels zijn eerste echte duik en het gaat prima. Het wrak hebben we niet kunnen vinden, maar het koraal is er prachtig.
We laten een lijn zakken vanuit de bijboot en gebruiken deze ook als orientatie punt.
Het lijkt ons een leuk plan om naar Stingray City te gaan. Dit is geen winkelcentrum, maar een ondiepe plek in de North Sound waar "tamme" roggen zwemmen. Wat een foute zet! De rays zijn leuk, tam en groot, maar zo ook de grote hoeveelheid mensen die het ook een leuk idee leek....We delen 50 x 50m zee met de inhoud van het net gearriveerde cruise schip en zijn 70 US dollar armer. Niet ons ding.
Pijlstraatroggen
Samen met mijn (v)echtgenoot, alweer 27 jaar in hetzelfde schuitje.
Waar zou ik zonder hem zijn............
Bij onze vaste voetbal en internet plek "Da Fish Shack" met onze opgewekte Koreaanse mascotte Nua. Ze werkt er pas een week en woont op Jamaica. Ze had heel graag met ons mee gewild naar Guatemala.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten