Na dagen van somber en nat weer is de zon weer tevoorschijn gekomen. Inmiddels liggen we weer aan een mooringboei recht voor het plaatsje Neiafu. Deze week gaat daar het jaarlijks Vava'u Blue Water Festival van start en wij doen mee. Het wordt gesponsord door de Marina's van Opua en Whangarei, beide liggen in de provincie Northland van Nieuw Zeeland. Ze hopen daarmee zeilers te motiveren om naar Nieuw Zeeland te komen. Ze waren ook al aanwezig in Tahiti en het werkt wel, want vele cruisers "slaan links af" vanaf Tonga of Fiji op naar NZ. Het moet gezegd NZ doet er erg veel aan door het geven van weersinformatie en routering, maar ook wat betreft activiteiten op de wal en eerlijk gezegd kijken we er ook weer een beetje naar uit om wat langer op vaste wal te zijn.
De eerste week van het Festival is een z.g. zeilersweek met de eerder genoemde presentaties over weer en passageplanning. Er staan ook de nodige "natte" avonden op het programma en er is ook een regatta naar een mooie baai met 's avonds een "full-ish Moon" beachparty met barbecue. Er wordt op voorhand al veel gesproken met welke boten we gaan varen en de samenstelling van de bemanning per boot. Het beloofd een actieve week te worden, waarbij vermoedelijk niet alles op papier of blog gezet kan worden.....De tweede week bestaat uit allerlei activiteiten voor jong en oud.
Over de radio hadden we inmiddels vernomen dat ook de boten Nelly Rose en Boxing Kangaroo in Tonga zijn aangekomen. We hadden hen sinds Galapagos niet meer gezien.
De zaterdag start met de inschrijving voor het Festival bij Café Tropicana. Aangezien we al hadden besloten om het hurricane seizoen in "Godzone" NZ door te brengen, versturen we direct onze "notice of arrival" formulier naar Nieuw Zeeland. 's Avonds het officiële welkom bij restaurant Lobster House (waar geen Lobster te krijgen, dus begrijp de naam niet).
Zondag is een vrije dag en we gaan met z'n zessen heerlijk lunchen bij het strand van Eneio. Allerlei traditionele gerechten, waar natuurlijk het speenvarken niet ontbreekt.
Onder het genot van een hot breakfast op maandagmorgen gaat het serieuze werk van start. Presentaties over oa. het inklaren in NZ bij Opua, het weer onderweg en de passage planning. Er bestaan weer zoveel spookverhalen over wat er wel en niet mag worden ingevoerd. Allerlei informatie wordt verstrekt over voedsel, medicijnen, de boot etc. etc. NZ staat bekend om hun strenge regels wat invoer betreft, maar de manier waarop het wordt uitgelegd klinkt zeer redelijk en kunnen het ook wel begrijpen. We leggen ons er gewoon bij neer. De "Kiwi's" zijn gewoon heel prettige mensen en erg relaxed. We maken in een korte tijd al hele leuke dingen met ze mee. 's Avonds worden er bij Aquarium Café prachtige korte films vertoond o.a. van Antartica, gemaakt door mede cruisers.
Op dinsdagmorgen wordt er een bezoek gebracht aan Hosea School, kleuterschooltje wat gesponsord wordt door Whangarei. De lokale fanfare blaast er vrolijk op los en al marcherend lopen de kleuters in uniform er achter aan.
Tijdens de optocht komen Saskia en Brad van de Toccata naar ons toe. Annie vliegt donderdag naar ZA en zodoende kunnen zij dan niet met Toccata meedoen. Ze vragen of ze de wedstrijd als bemanning bij ons aan boord kunnen zijn. Het plan was sowieso al om met de Bounty of de UnWind op de race in te schrijven en deze met z'n zessen te varen. Nu maken we er twee boten van.
De moeders hebben hun beste beentje voorgezet.
Een dikke pakkerd van moeders.
Inmiddels zijn de uniformen omgewisseld in traditionele kleding en de kleuters dansen en zingen verlegen op de muziek. Vooraf was gevraagd om geld te doneren aan het schooltje en bankbiljetten in kleine coupures mee te nemen. De bedoeling is om deze op de kinderen te plakken, wat voor ons Europeanen vreemd overkomt, maar wat hier doodnormaal is. Na het optreden volgt er een uitgebreid lunchbuffet, wat bereid is door de gastvrije ouders.
De swingende showband van Neiafu.
Het schooltje wordt van binnen en buiten bekeken en is vergelijkbaar met wat wij zien in ZA.
We nemen afscheid van Kathia en Josh, Hope. Zij gaan richting Fiji en Micronesië.
Tijdens de Whangarei Pizza night bij café Aquarium stel ik aan Jacomine voor of het haar geen leuk idee lijkt om een vrouwenboot te creëren. We hebben nu mensen genoeg en als zij wil schipperen op de TARA, zullen de rest van de meiden haar bemanning zijn. Enthousiast als ze is, vindt ze dit een prima idee. Inmiddels hebben we Phil Hougton, was stuurman bij ons aan boord met de Puddle Jump race in Tahiti, weer ontmoet. Welliswaar 6 weken geleden aan zijn heup geopereerd, maar ook hij wil graag mee op de UnWind.
Op woensdagmorgen krijgen de schippers de briefing over de te varen race. Het is de 7th Whangarei Vava'u Challenge Yacht Race. Het weer is schitterend en de wind zuidoost 14-20 knopen. Om 11.00 zal het startschot klinken. Er moet worden opgekruist naar een boei en het motorjacht "Medusa" aan het einde van de baai. Dan kan men koers zetten naar Tapana Island, waar de finish is. Van de 53 boten, die voor dit evenement hebben in geschreven, doen er 23 mee. Ook de "Feeling Good", een prachtig jacht van 80 voet en ook gebouwd in Kaapstad, alleen "ietsjes duurder...", doet mee.
Iedereen heeft inmiddels zijn plek aan boord. De Bounty (Halberg Rassy 46) wordt bemand door René en Roel (TARA).
De UnWind is iets bewerkelijker en bestaat uit Niels, Phil (NZ), Brad (Toccata, ZA) en Bregt (Boxing Kangeroo, Belg).
Jacomine
De TARA is een 41 voet aluminium Koopmans met schipper Jacomine. De rest van de bemanning is Pauline (Bounty), Saskia (Toccata, ZA), Sharon (NZ) en ik dus. Aangezien de boot voor iedereen nieuw is, krijgen we op een professionele manier uitleg door de schipperse. De rollen worden verdeeld en we maken klaar voor de start. We hebben een goede start en gaan richting boei, helaas moeten we al snel uitwijken voor een boot die voorrang heeft, wat ons hoogte kost. Al laverend gaan we richting boei. We krijgen de schrik van ons leven als we al zeilend over bakboord, dus voorrang, de Twigga op ons zien afkomen. We schreeuwen onze longen uit het lijf, maar de Twigga geeft geen krimp en vaart rustig door. Gelukkig reageert het gezonde verstand bij Jacomine en gooit ze de grootschoot los en gaan we rakeling achterlangs. De zenuwen en boosheid giert iedereen door het lijf. Wat een sukkels, kennen die gasten de regels wel etc.etc. Achteraf blijkt dat ze ons echt niet gezien hebben en voor hun was dit de eerste (en tevens laatste) regatta. Na het ronden van de boei en Medussa hebben we een voordewindse koers. We passeren Swallows Cave en Port Maurelle. Het wordt weer opkruisen naar Tapana Island, waar we zonder bijzondere incidenten aankomen.
Over de marifoon worden we gefeliciteerd en helemaal blij met onszelf laten we het anker vallen. Zo nu eerst eten!
De UnWind (3e van links) op jacht naar de Penn Station (licht oranje spinnaker). Op de voorgrond de uiteindelijke winnaar Feeling Good.
De Bounty en UnWind liggen er al en hebben goed kunnen zeilen. De UnWind is tweede geworden, achter de Feeling Good. Na een belabberde start hebben ze in één ruk naar de boei kunnen zeilen. Daarna ging de asymmetrische spinnaker op en was het werken geblazen voor de mannen. De vlagerige wind speelde behoorlijk parten en van afstand zagen we de boot behoorlijk hellen. Door hoeveelheid wind en te dicht bij het land kon de spinnaker niet ingerold worden en moest het hele (190m2) boeltje "normaal" naar beneden. Daarna was het up wind voor de UnWind.
De drank vloeit rijkelijk en om vijf uur is er de Full-ish Moon Party op het strand van Hinakauea. Dj Cue zorgt voor de muziek, die voornamelijk van de 80er jaren is. Kaassie voor ons "oudjes" en we dance the night away! Iedereen heeft die nacht heeft gasten aan boord. Bij ons blijven Brad en Saskia een nachtje slapen.
Mysterie man Ian in het oranje past prima bij het rood wit blauw.
's Avonds is er de Opua Fancy Dress Pub crawl. Aan boord hebben we al de grootste voorpret en we stelen de show met onze Nederlandse outfit. Iedereen heeft zijn best gedaan en het heeft zeker iets feestelijks. Het is dat we te lang blijven plakken bij de Basque Tavern, waar we heerlijk tapas eten, anders hadden we zeker kans op de eerste prijs gemaakt......
Vrijdagmorgen nog een bezoek aan de Taste of Tonga/Queen Vanilla Factory Tour ( zie Google business Fiji, virgin coconut oil.) In het kort: Een Australisch echtpaar heeft het zakelijke leven gedag gezegd en zijn opnieuw begonnen op Tonga. Daar zijn cocosnoten in overvloed en werd het idee geboren om cocosolie te gaan exporteren. Van het één kwam het ander. Ze helpen de plaatselijke bevolking aan werk, hebben een varkensstal met tevreden inwoners en alles wat ze produceren, bedoel ik niet de varkens, wordt volledig gerecycled. Daarnaast hebben ze de vanille plantage weer nieuw leven geblazen.
De vanille wordt gesorteerd en gebundeld.
Die avond hebben we de Sail week's Prize giving dinner. Naast de prijsuitreikingen, is er nog een veiling voor het goede doel en natuurlijk muziek.
Hiermee wordt er geweldig week afgesloten.
Die UnWind Manne (dankie Brad)
John, organisator van the All Points Rally, roept Jacomine uit tot de meest sexy schipper van de race.
www.vavau.to/bluewaterfestival
www.facebook.com/vavaubluewaterfestival
Geen opmerkingen:
Een reactie posten