Cavalli Islands & Whangaroa

Vrijdag 15 januari 2016

Op dinsdag hebben we nog te maken met de restanten van de cycloon Ula. Deze was via Tonga en Fiji beland bij Vanuatu. Hadden deze eilanden vorige jaar de laatste storm van het seizoen, krijgen ze nu de eerste voor hun kiezen met weer vreselijke gevolgen. Hierna zou Ula afbuigen naar Nieuw Zeeland in de vorm van een normaal lagedrukgebied. Het regent wel, maar niet veel.

Woensdag vertrekken we naar de Cavalli eilanden, deze liggen ten noorden van de Bay of Islands. Je moet het een beetje mikken met het weer, aangezien de meeste eilanden behoorlijk open liggen voor oostelijke winden, die hier meestal waaien. We laten het anker vallen bij Motukawanui Island in Horseshoe Bay, ook wel Papatara Bay genoemd. Er is een prachtige wandeling over het langgerekte eiland, waarbij je hoog over de bergrug loopt. 

De volgende dag verkassen we naar North Bay een baai bij hetzelfde eiland. We liggen voor ons gevoel hier te open met valwinden om de boot achter te laten. Het plan is om te gaan snorkelen bij Hamaruru Island, maar het weer speelt niet echt mee. We veranderen van plan en gaan weer ankerop. We motoren om de bovenste eilanden heen weer terug naar de oude ankerplaats. We komen ook langs het wrak van de Rainbow Warrior, die jaren terug door de Franse inlichtingen dienst tot zinken is gebracht. De Rainbow Warrior voer toen actie tegen de atoom proeven op Mururoa en dat beviel de haantjes niet.

Papatara Bay, ook wel Horseshoe Bay genoemd. 

In de verte ligt Motukawaiti Island.

Haraweka en Panaki Islands onderdeel van de Cavalli Eilanden.

Whangaroa Harbour ligt zo'n 8 NM van de Cavalli eilanden verscholen in de kustlijn van het vaste land. Bij binnenkomst zie je de diverse ankerplekken tussen de grillige heuvels. Ik blijf het maar zeggen wat een prachtig land Nieuw Zeeland is. 

Met nog maar 70 cm onder een opgehaalde kiel liggen we voor anker in de Rere Bay, Whangaroa Harbour. Het is laagwater en over ruim 6 uur zal er weer 2 meter bijkomen, hopen we. 

De wandelschoenen worden aangetrokken en de Duke's Nose wordt bedwongen. Het is een korte wandeling met het venijn in de staart. De laatste honderd meters gaan verticaal omhoog. Er hangt een ketting, waar je je met handen en voeten omhoog trekt. De beloning is een prachtig uitzicht over de hele baai.

Terwijl de avond valt komen er nog 2 motorbootjes bij op de ankerplek. die even later pieren of mosselen gaan vangen in de klei van de drooggevallen rivier. 

De Duke's Nose, nu nog vanaf het water.

                       

Een soort van omgekeerde abseilen zoals in de Ardennen.

Een prachtig uitzicht vanaf de Duke. In de verte ligt onze UnWind.

De ingang vanaf zee naar Whangaroa Harbour.

Zaterdag is weer een prachtige dag en na wat klusjes aan boord gaan we de wal weer op. Er is een mooie wandeling langs de rivier en heuvels naar Totara North. Vond ik vroeger natuur en wandelen echt iets voor Grasduinen lezers en oude dozen, moet ik zeggen dat het wel erg leuk is om te doen. Waarschijnlijk behoor ik nu ook tot de laatste categorie.....

Compleet met hoed en ingesmeerd met zonnecrème, de UV stralen hier zijn genadeloos.