zondag 14 februari 2016

Bye Bye Bay of Islands

9 februari  2016


Tikitiki Island.

Op de kop af is het 3 maanden geleden dat we in Nieuw Zeeland aankwamen. Inmiddels zijn de visa weer met een volgend termijn verlengd. De Maori plaatsnamen komen wat makkelijker uit de mond en het is volop genieten van wat dit land te bieden heeft. Dat laatste heeft bij ons ook de doorslag gegeven om niet één seizoen, maar twee seizoenen hier te blijven. We zullen de NZ winter weer doorbrengen op Zuid Afrikaanse bodem. Inmiddels hebben we een droog plekje voor onze UnWind gevonden. Op 18 maart gaat ze uit het water en wordt Norsand, een werf in Whangarei, haar voorlopige thuisbasis. Wijzelf zullen ergens eind april naar ons thuisland ZA vliegen. In die tussenliggende periode willen we nog een deel van Nieuw Zeeland ontdekken met de auto en tent.
Wat we niet kunnen zien bewaren we voor het volgende seizoen.

Nadat we terugkomen van ons bezoek aan Whangaroa Bay vieren we in Opua het afscheid van Brad en Saskia, helaas gaan zij na een jaar met familie te hebben meegevaren op de Pacific weer terug naar Zuid Afrika, waar het normale leven weer op hen wacht. Roel en Jacomine komen voor de gelegenheid over en blijven een weekend gezellig bij ons aan boord.


We blijven in stijl en met een echte braai nemen we afscheid van "the Stemmetts".

De laatste weken hebben we weer doorgebracht op diverse ankerplaatsen in de BOI, maar Opua en Russell waren de pleisterplaatsen waar we regelmatig terugkwamen of moesten I.v.m. afspraken, droppen van huisvuil en wassen. Een gezellige Oostenrijkse avond aan boord van de Calamaris inclusief "braatfleis und zwiebeln".
De laatste week van januari wordt ook de jaarlijkse regatta Millenium Cup gevaren. Een evenement waar menig zeiler van watertand. Vele jachten, waaronder 10 TP52 racers en superjachten komen vanuit de hele wereld om hier tegen elkaar te strijden. De wind is redelijk voor de 3 dagen durende regatta. Niels gaat mee met een snelle RIB van zeilmaker en sponsor Doyle en ziet alles van dichtbij.


De TP52 klasse racers zijn de formule 1 jachten uit het zeilen met een gemiddelde      
bemanning van zo'n 15 man en vrouw. Ze varen ook veel wedstrijden in de Middelandse zee.



De TP52 klasse onder spinnaker 


De TP52 racers ronden de boven boei. De Kia Kaha is een local, waar we in de Opua
marina naast lagen. Ze zijn even lang als de UnWind.

   
Een 120 foot (40 meter) superjacht. Een van de deelnemers aan de Millenium Cup.

Het plaatsje Russell ging het laatste weekend van januari helemaal terug in de tijd. De klok werd teruggezet naar het jaar 1840. Kororareka heette het toen nog en de hoofdstraat werd ook nu weer "onveilig" gemaakt door de zeeschuimers, handelaren, walvis jagers en dames van plezier. 
Russel werd in die tijd de "Hell Hole" van de Pacific genoemd.... Dat zegt genoeg.

   
De "cast" van het straattoneel.



De tegenpartij.


De burgemeester wordt betrapt en tot de orde geroepen.


Het vlees is zwak... , maar staat op film en ik had de portemonnee!

Op Waitangi Treaty feestdag keren we van Orowaka Bay, waar we 2 dagen het slechte weer hebben uitgezeten, terug naar Russell. René en Paulien hebben wat te vieren, 38 jaar huwelijk, en we gaan heerlijk bij de Duke eten. 
Nog een laatste keer wandelen we naar Flagstone Hill, om vervolgens in de Russell Boat club te eindigen met fish and chips. 


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten