Oostkant Barrier en Coromandel

Eind februari 2017

Toch maar even wachten!

We vertrekken vroeg uit Tauranga om het tij mee te hebben en op tijd bij Slipper Island te zijn. Bij de uitgang moeten we nog wel even een enorm cruise schip voorbij laten gaan. We varen samen op met de Sarau (een Dickson 55ft) van Joan & Malcolm. Dit is een vrijwel gelijkwaardige boot als de UnWind en dus ontkomen we er niet aan om tegen elkaar te "racen". Wat ze hier zeggen:" two boats at sea is a race".

De wind varieert onderweg enorm in sterkte en richting, dus beide bemanningen moeten hard werken om alles uit de kast halen. Leukste is natuurlijk om te schrijven dat wij als eerste ons anker konden laten vallen rond Gin O'Clock... tijd.

Hebben zij eerst het voordeel van hun genaker, maar met de krimpende lichte winden moeten zij dit zeil weghalen. Hier komt ons nieuwe zeil (code 0 voor kenners) van pas, welke we in NZ hebben aangeschaft. Later trekt de wind aan en gaan we als een speer op onze bestemming af.

Op Slipper Eiland scheiden we van de Sarau en gaan we naar Cook Bay terug om inkopen te doen. De volgende dag is er nauwelijks wind en dobberen we naar Opito Bay, waar we Roel en Jacomine ontmoeten van de TARA. Niels doet nog veel moeite met zeilwisselingen om het motoren uit te stellen, maar met stroom tegen en een boot snelheid van 1,5 knoop is het welletjes en gaat de motor aan. De volgende dag hebben we prima wind uit de goede hoek en gaan we in een ruk naar Great Barrier Island. Het wordt een mooie snelle zeiltocht met tientallen dolfijnen om de boot en voor de boeg. Ze zwemmen wel een half uur met ons mee en springen hoog uit het water. Het blijft een prachtig gezicht.

Omdat de windverwachting rustig weer geeft willen we dit keer de oostkant van Great Barrier Island verkennen. In tegenstelling tot de westkant vind je hier lange zandstranden gelegen aan de Pacific. Tijdens een strandwandeling krijgen we een tip van een Kiwi zeiler, die naast ons ligt om zg. Pipi's (een soort van kokkel) te jutten. Bij laagwater hoef je maar in het zand te graven en je vindt er tientallen. Sjonge, dit is stukke makkelijker dan vissen. Je bereidt ze als mosselen en zodoende eten we die avond spaghetti a la Vongole. 

                              

Pipi's, het pieletje is niet wat je denkt, maar een tong.

Zoals altijd houden we het weer in de gaten. De voorspelling is dat de wind gaat draaien met daarbij regen. We varen via het noorden naar de andere kant van het eiland voor een betere beschutting. Het anker valt in Bradsaw Bay bij Kaikoura Island en net voordat de regen komt kunnen we er nog een leuke wandeling maken.

Tja, ook dit is het zeilersleven, maar we zitten wel droog hoor. Het wordt dus klussen aan boord.

We trotseren de regen, die inmiddels al 3 dagen valt en motorzeilen naar Port Jackson, ten noorden van het schiereiland Coromandel. Het weer klaart op en al hoppend via verschillende ankerplekken zakken we af naar Coromandel Harbour. Het bijbehorende plaatsje stelt niet veel voor, maar de cappuccino met gebak smaakt bijzonder goed!

Coromandel staat bekend om het kweken van mosselen en oesters. De mosselen krijgen we van de buurman, die op een boot woont waar wij van dachten dat die uitgebrand was en rijp voor de sloop. Sporen doet hij volgens ons niet helemaal. Hij heeft het over de kroonprins van Tahiti, die bij hem aan boord verblijft.... ach, het is het gebaar wat telt en de mosselen smaken erg lekker.

Tijdens het wandelen lopen we langs de loodsen van de mossel- en oesterkwekers. De netten en boeien, die op de wal liggen te drogen, stinken een uur in de wind. De oesters worden bij de receptie verkocht -lezen we op een bordje- en we laten een dozijn wegzetten om ze na de wandeling op te halen.

                            

Het getij verschil is hier zo'n 2,5 meter. Soms hebben we geluk en is er een lange pier waar we de bijboot aan kunnen leggen. Maar niet altijd en dan is het klunen en trekken om de dinghy hoog genoeg op het droge te krijgen.

De wilde gember, volgens de informatieborden hier onkruid afkomstig vanuit Zuid Afrika. Ons vind dit 'n pragtige blom!

Coromandel Harbour met oesterbedden. Wij liggen ergens in het ondiepe gedeelte met een opgetrokken kiel.

Tja, als je er dan toch bent moet je er ook maar van genieten op Coromandel.

We liggen hier een paar dagen en Niels maakt een modificatie voor de windgenerator. Uit aluminium zaagt en buigt hij een soort vaan, waarvan hij het model van Malcolm heeft gekregen. Met veel balanceer werk op de reiling monteren we het netjes geschuurde en zwart gespoten vleugeltje bovenop de windmolen. Ze blijft nu veel beter op de wind gericht staan en met hopelijk een betere stroom opbrengst.

Huisvlijt.