Tiritiri Matangi

17 maart 2017

Via een nachtje Ponui Island ten zuiden van Waiheke varen we richting Otata Island, waar we Roel en Jacomine zullen treffen. Wat een rustig tochtje leek, blijkt toch tegen te vallen. Na het verlaten van de ankerplaats vallen we af met alleen de genua bij en rollen we met zo nu en dan 25 knopen vanachter behoorlijk heen en weer op een onrustige Hauraki Gulf. 

Jacomine heeft een tip gekregen om bij dit eiland naar st. Jacobs schelpen te duiken. Op de plaats van bestemming aangekomen staat er nog te veel deining en wind om ter plekke voor anker te gaan en besluiten we door te varen naar Rakino Island. Hier liggen we met de ZO wind in de beschutting van het land en is het die avond goed toeven.

Het is de volgende dag nog geen 8 Nm om bij Tiritiri Matangi te komen. Dit eiland is een van de meest succesvolle natuurreservaten ter wereld met inzet van duizenden vrijwilligers, die honderdduizenden inheemse bomen hebben geplant en vogels hebben geïntroduceerd en hierdoor van een dor eiland een bos hebben getransformeerd. Je vindt er nu oa. de Takahe, Saddleback, Stitchbird, brown Teal en de Kiwi. We bewandelen eerst een deel van het eiland en hebben later de hele baai voor onszelf. Met een Sundowner en diner op het strand is het plaatje kompleet. Met het vallen van de avond gaan we het bos weer, in de hoop om een kiwi te spotten. We zien helaas geen Kiwi, maar zien wel een Tuatara, een soort van hagedis en de Giant Wetapunga, 's werelds zwaarste insect. 

We plakken er nog een dag aan vast en wandelen de volgende dag de noordelijke kant van het eiland. We hebben die avond daardoor een herkansing om de Kiwi te spotten en roeien in de schemer weer naar de kant. We lopen de Wattle track en horen opeens geritsel. Het is erg droog en er staat geen wind en ja hoor, daar zien we de zogenaamde little spotted Kiwi. Hij verdwijnt eerst in een soort pijp en komt er even later uit, precies waar Niels staat. Hij of zij staat naast zijn sandalen en stopt, ruikt en loopt verder. We staan allemaal stil in afwachting en zijn als een klein kind zo blij om dan eindelijk de Kiwi in het echt te zien. Er zijn vele NZ-ders, die nog nooit een Kiwi hebben gezien in het wild, dus dit maakt het ook speciaal.

Op de terugweg naar de boot treffen we er nog een, maar deze is wat verder weg. We roeien met de dinghy vanaf het strand naar de boot en door de fluor lijkt het water wel een sprookje. Telkens als we met de peddels door het water gaan krijgen we een hele lichtshow. Een mooie afsluiting van een dag in de natuur.

Fantail

Stitch bird (Hihi)

Hobbs Bay

Sundowner op het strand

Giant Weta

Saddleback

Takahe