Uitzicht vanaf Motutapu naar Islington Bay en Rangitoto.
De afgelopen 2 weken hadden we prachtig weer en nauwelijks wind. En route naar Auckland doen we een paar ankerplekken aan op Waiheke, Ponui, Rangitoto en Motutapu. De laatste 2 eilanden liggen voor de aanloop naar Auckland en zijn door een landstrip met elkaar verbonden. Tussen deze eilanden ligt ankerplaats Islington Bay en met de noordenwind is het er prima liggen. Rangitoto, een vulkaan die zo'n 600 jaar geleden vanuit zee omhoog gekomen is en daarmee tevens het jongste eiland in de Hauraki Gulf is, wordt als eerste beklommen. Aangezien we vroeg op pad zijn ontlopen we de meute, die per ferry vanuit Auckland op het eiland wordt gedropt. Met name in december zal het vulkaaneiland er prachtig uit zien met zijn bloeiende Pohutukawa bomen (de NZ kerstboom).
Niels in gesprek met een kudde koeien. Zoveel aandacht van vrouwen heeft hij nog nooit gehad zie ik hem denken....
Aangezien we toch lekker bezig zijn met wandelen doen we ook nog een rondtrip op het aangrenzende Motutapu eiland. Kompleet het tegenovergestelde van Rangitoto, hier glooiende heuvels met gras en vee. We lopen dwars door de weilanden en omdat we soms een paaltje missen komen we in contact met een groep koeien. Niels heeft er direct een prima band mee en gaat een praatje met ze aan. Ik weet overigens niet in welke taal, maar hij heeft genoeg toehoorders.
We hebben 6 dagen in Auckland gepland en met hoogwater komen we aan bij Orams. Met alle bootwinkels om de hoek zijn we nog geen halve dag aan wal en de lijst "te kopen dingen" is behoorlijk geslonken, tevens ook onze portemonnee.
De radar had de geest gegeven en we hadden via email contact met John, van Simrad de leverancier.
De volgende ochtend komt hij langs en constateert een kapotte scanner en kabel. Hij belooft de volgende dag terug te komen met vervanging. Om 9 uur de volgende dag is hij er weer met een nieuwe scanner en kabel. Niels had ondertussen de radar van de mast gehaald en met zijn drieën monteren we de nieuwe erop. De kabel wordt vervangen en getest en alles werkt weer.
Een uitstekende service van Simrad (Pacific) en met dank aan de uiterst vriendelijke John.
Als presentje geeft hij Mar een digitale zeekaart van NZ.
Een van de vele stalletjes op de Auckland Brito zaterdagmarkt. Hier de Aziatische variant op poffertjes.
Het weekend houden we om lekker van het stadse leven te genieten. We pakken op vrijdagavond de "walk-in bioscoop bij Silo's" en we struinen door de stad. Zaterdagavond treffen we Roel, Jacomine, Sharron en Joel en eten gezamenlijk bij de Mexicaan. Op zondag pakken we de trein naar Onehunga. Dit ligt aan de westkant van het isthmus, waar Auckland aan ligt. Hier begint de zg. Coast to Coast walk. Je loopt/doorkruist de stad, beklimt diverse, nu begroeide, vulkanen en eindigt in de Viaduct, gelegen aan de Waitamata Harbour. Het Franse filmfestival is de week ervoor van start gegaan en we boeken snel een kaartje en zien "Mr. Chocolat". Een mooie film over een zwarte clown en zijn niet makkelijke leven.
Op zondag doen we de Coast to Coast wandeling met als startpunt de Tasmanzee, hier op de achtergrond.
Op de rand van de krater van Mount Eden in Auckland
We bellen Bregt van de "Boxing Kangaroo" -inmiddels woonachtig en werkzaam in Auckland- en spreken af bij ons aan boord voor een borrel. We kennen hem en Lynn nog van onze trip over de Pacific.
Daaag Auckland, we hebben weer genoten!
Bij vertrek gooien we de tanken vol met diesel en zeilen richting de Huruhi Bay aan de zuidkant van het eiland Waiheke. Er wordt behoorlijk slecht weer met zeer harde wind voorspeld en dit lijkt een mooie plek om verwaaid te liggen. Inmiddels zijn we 4 dagen verder en hebben we nog net geen wortel geschoten of elkaars kop ingeslagen, omdat we niet van de boot af kunnen komen. In de afgelopen dagen is er ten noorden van ons een trog met winden van boven de 50 knopen gegaan. Het veroorzaakt de nodige problemen op het vaste land. Met name Coromandel, waar we 2 weken geleden nog genoten van het mooie weer, krijgt het nu te verduren. Op de radio wordt gesproken over landverschuivingen en evacuaties. Het heeft nog nooit zo geregend in de afgelopen 53 jaar, zo horen we op de radio. Toch blij dat we op een bootje zitten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten