De afgelopen anderhalve week is voorbij gevlogen en zit onze tijd in Fiji er op één dag na weer op. Morgen om 10.00 staat de afspraak gepland om uit te klaren en gaan we op pad naar de volgende bestemming: Vanuatu.
We willen aankomen op Tanna - Port Resolution, een van de onderste eilanden, maar aangezien dat dit geen officiële aankomsthaven is, heb je op voorhand schriftelijke toestemming nodig. Dat hebben we na wat e-mails heen en weer binnen, maar dan het geld nog. In Port Resolution heb je geen pinautomaten en je moet contant geld hebben om het inklaren te betalen
Maar eerst even een terugblik op de afgelopen tijd.
In Musket Cove, Malolo Island (zw van Viti Levu) zien we Roel en Jacomine van de TARA weer. Het is weer als vanouds, onder het genot van fles vonkelwijn kletsen we gezellig bij en gaan lekker uiteten.
We gaan samen snorkelen bij het Nuku rif en horen van de duikshop over een mooie duikstek "Plantation Pinnacle" genaamd. Samen met Jacomine, Andrew en Leslie maken we de volgende dag de duik. Werkelijk een toren midden in zee met een prachtige koraal top op 9 meter diep en de bodem op 22 meter. Onderop is een tunnel dwars door de toren en we duiken er doorheen. We zijn iets voor half tij naar beneden gegaan en de stroom viel mee, maar op het eind kwam de stroom opzetten. Terwijl ik al bezig was met mijn decompressie stop op 5 meter kijk ik naar beneden en zie eerst nog Niels, maar even later ben ik hem kwijt. Hij is samen met Jacomine opgepikt door de stroom en ze moeten behoorlijk werken tegen de stroom in om bij de lijn te komen, waar ondertussen Andrew en Leslie al aan hangen. Al met al een prachtige duik.
De visvangst.....
Afdalen naar Plantation Pinnacle
Pinnacle reef
Helaas is de reünie van korte duur en moeten Roel en Jacomine naar hun volgende bestemming. Afscheid nemen hoort bij het zeilersleven en maar deze keer valt het zwaar.
Zondags verhuizen we met de boot naar Honeymoon eiland, vanwaar we samen met Andrew en Leslie met de bijboot richting het buitenrif gaan. Een trip van zo'n 3,5 km. Het weer is somber en zwaarbewolkt, maar er staat een duik gepland bij Mushroom Reef. Dankszij de GPS coördinaten van de duikschool vinden we de boei in het woelige water. Er staat een enorme deining met brekers op het rif en echt aantrekkelijk lijkt het niet. Eenmaal in het water dalen we via de lijn af en valt de stroming gelukkig mee. We zien weer een prachtige muur van koraal en kunnnen deze ook als oriëntatie volgen. Halverwege de duiktjid keren we om en volgen we de weg terug. Boven gekomen blijkt de wind behoorlijk te zijn toe genomen en het valt niet mee om met een bijboot vol duikspullen en 2 personen tegen de golven in te komen terug naar de UnWind. We worden voortdurend met bakken water overspoeld.
Controle door de Fiji border control in samenwerking met Nieuw Zeeland.
We doen nog één dagje Musket Cove, voordat we naar Vuda Marina aan de vaste wal gaan.
Daar tanken bij aankomst direct diesel, kan dat alvast van het lijstje. Samen met Andrew and Leslie pakken we die middag nog een taxi naar Lautoka en doen daar boodschappen bij New World en struinen de markt af voor de laatste ongekoelde verse groente.
We proberen Vatu's, het geld voor Vanuatu, te krijgen, maar geen één bank heeft ze. Bij UAX wisselkantoor hebben ze net de vorige dag alles terug gestuurd naar Nadi, balen, maar na een telefoontje naar het kantoor in Nadi worden ze voor ons vastgehouden.
Nu had Niels, na het lezen van diverse artikelen over vervuilde diesel gelezen in Indonesië, besloten om een extra dieselfilter tussen de dieseltank en dagtank aan te sluiten. Kortom, we moesten toch nog een keer naar een grote stad.
De taxi wordt voor de volgende dag besproken en gaan we weer op pad. Wat ik dacht dat doen we eventjes, blijkt Fiji tijd te zijn en wordt het een dagvullend programma. Ali, de chauffeur, brengt ons naar de nodige industrieterreinen, waar we voor het één slagen zoals een filterhuis, filters en motorolie en bij een andere weer de aansluitingen. Kortom, 2,5 uur later kwamen we in Nadi aan bij het UAX kantoor. Na de nodige formaliteiten werd dit alles doorgefaxt naar de Reservebank, die niet thuis gaf. Lunchpauze.
Oké, dan wij ook maar iets eten, echter niet voor Ali, de taxichauffeur, want als moslim moet hij in deze periode vasten. We komen terecht bij een sushi bar, waar we werkelijk de enige klanten zijn. Op de lopende band komen de schaaltjes met sushi voorbij, net als één van de acht. Hoelang dit al ronddraait weten we niet, dus dan toch maar iets van de kaart bestellen!
Terug bij het wisselkantoor krijgen we dan eindelijk na 2 uur wachten de begeerde Vatu's in handen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten