Je zou ze toch zo meenemen.
Vrijdag augustus.
De wekker gaat om 05.30 en terwijl Niels de katjes nog een keer eten geeft, zorg ik dat we vaarklaar zijn. Het is nog donker als de lijnen los gaan en met een piepende Rataplan op de steiger verlaten we Le Port. Beiden hebben we het moeilijk, wat voor toekomst hebben deze dieren.
Tegen de verwachting in hebben we de eerst 13 uur nauwelijks wind. Gek word je van! Volgens de wet van Bartje zou er 20 knopen wind staan. We zijn dan ook blij als de motor 's avonds om zeven uur uit kan en we kunnen zeilen. Het wordt een zwaarbewolkte en donkere nacht.
We hoopten de afstand van 400 Nm naar Ile Sainte Marie, Madagascar, in 3 dagen en 2 nachten te kunnen doen en voor de donker aan te kunnen komen, maar met het huidige windverhaal gaat die vlieger niet op. We weten dat de ankerplek in Ambodifototra eenvoudig aan te lopen is, dus daar houden we ons maar aan vast.
De bewolkte morgen gaat over in een zonnige middag. Overdag zitten we in t-shirt en korte broek, maar zodra de avond valt zitten we al snel in langebroek, fleece en sokken.
De met sterren gevulde tweede nacht gaat over in een mooie dag. Inmiddels staat de Code O op en gaan we met 6-7 knopen op ons einddoel af, ETA ergens vroeg in de nacht. De wind komt pal van achter en met de uitstaande deining is dit een vervelend verhaal. We hebben er het minst last van door voor de wind weg te kruisen, maken wel wat meer mijlen, maar dit maakt niet uit.
Ile Sainte Marie ligt aan de oostkust van Madagascar en de oceaan gaat hier 30 Nm vanuit de kust over van een diepte van 5000 meter naar 20-30 meter. We weten dan ook niet wat de toestand van de golven hier zullen zijn. Naast dit zijn er ook vele walvissen, die hier in de maanden juli t/m september verblijven. Als we aan de onderkant van het eiland komen hebben we geen brekers of verwarde zeeën ondanks de ondiepte. Natuurlijk is nu de wind opgepikt en maken we met alleen de Code O 8-9 knopen snelheid. Met onze vingers gekruist zeilen we de laatste 11 Nm naar de ankerplaats. Ondanks de donkere nacht is de aanloop goed te zien en valt het anker om 02.00 uur 's nacht. De klok gaat een uurtje terug en we nemen nog een afzakkertje op de goede tocht en het feit dat we vrij zijn gebleven van walvissen.
Ile Sainte Marie, ook wel Nosy Boraha. De ankerplek ligt aan de westkant van het eiland bij het stadje Ambodifototra. We zullen weer moeten wennen aan namen, die overal anders worden genoemd. De topattractie zijn de bultrugwalvissen in het Canal de Sainte Marie.
Het uitzicht vanaf de kade naar de ankerplek. De ondiepe havenkom wordt door de ferry gebruikt, die op en neer vaart naar het vaste land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten