Laatste nacht op zee

Donderdag 21 maart. Het is net na middernacht en met een opkomende nieuwe maan is het een heldere nacht. We zitten op 60 mijl van onze eindbestemming Baia de Ilha Grande! Aan stuurboordkant ligt in de verte Rio de Janeiro en het is een drukte van belang van schepen in de aanloop van "Baia da Guanabara". Volgens de kaart varen we nu in een "submarine excercise area" en ik moet er niet aan denken, dat er nu opeens een scoop van een onderzeeer naar boven komt, als zijnde het monster van Loch Ness. Je zou ter plekke dood blijven. In de plaats daarvan krijg ik een melding op de AIS, schip op ramkoers. Het is de "Bigua" en ik roep hem via de marifoon op. De stuurman verlegd zijn koers en het gevaar is geweken. Het blijft een geweldige uitvinding en het doet me goed dat er gewoon naar mij geluisterd wordt! (2x raden wie dit schrijft).
We hadden op woensdag een relaxte dag. In de vroege ochtend hadden we het veld met de boorplatformen over stuurboord. Al van verre kon je ze zien liggen, de kerstbomen van de zee. Ook hier een drukte van belang met schepen rondom de platformen. Vanaf dit punt konden we onze koers naar 280 dgr verleggen. We hebben de boel weer aan de kant gemaakt, zeilkleding en redvesten weer laten drogen en opgeborgen en de binnenkant van de boot zo goed als kwaad zoutvrij gemaakt. De buitenkant zal moeten wachten tot we weer in een marina komen te liggen en kunnen flodderen met water. Het plan is om eerst te gaan ankeren in de baai ten noordoosten van Ilha Grande genaamd "Enseada de Abraao". Op vrijdag of na het weekend gaan we naar Angra dos Reis om in te klaren, maar eerst even niets.
Vanmiddag kwamen we in de regen om 14.02 UTC aan in Abraao. Na de derde poging lagen we na 2103 zeemijlen en 19 dagen na het vertrek uit St.Helena op eigen anker. We hebben nog 289 liter diesel + 80 liter van de 'Ocean Life' over. Ook hebben we wat tijd gewonnen, want de lokale klok wijst 3 uur vroeger aan. Deze 2e oversteek was er een waar we ons zelf regelmatig tegenkwamen en grensverleggend. Moe, maar voldaan hopen we nu te gaan genieten van dit mooie gebied.