Paraty

We hebben 4 nachten bij Iate Clube Angra dos Reis gelegen. Een jachtclub aan de andere kant van de berg en dorp Angra dos Reis. In eerste instantie leek het een beetje saai en open water, maar de club zelf was zeer goed onderhouden en een welkome afwisseling van douchen aan de wal, normale prijzen en een leuke vriendelijke atmosfeer. Wat een prettige bijkomstigheid was, de keuken had lekkere patatjes, croquete de carne en pastel de camarao (garnaal) en queijo (een soort van kaassouffle!) op de kaart. De voorzitter maakte ons gelijk tijdelijk lid en de volgende dag werden we uitgenodigd door Selje, want zijn vriend gaf een feestje op het strand van de club. Feestjes hier beginnen om 12.00 uur, maar om 02.00 's nachts zijn er nog altijd gegadigden voor een biertje en dans op een mix van Braziliaanse Samba en ouderwetse Europese krakers. Communicatie is bijzonder moeilijk, want een enkeling spreekt Engels. Selje is zo iemand, werkt bij de kerncentrale om de hoek waarvan er een derde in aanbouw is. Brazilie groeit, heeft energie nodig en doet klaarblijkelijk niet moeilijk over de consequenties hiervan. Dit komt vaak later......en hopelijk niet te laat.
Via Bracuhy, wat in de baai van Ribeira ligt en waar we al eerder zijn geweest, varen we richting Paraty. De afstanden zijn klein, de wind is weinig, dus van zeilen komt niet echt veel. De wind die er staat draait vaak met de kust en kapen mee. Halverwege ankeren we nog een nacht bij Sandri Island. Een mooi plekje, alleen vanuit die baai kijken we regelrecht naar de helverlichte werkplek van Selje n.l. de 2 kerncentrales Angra 1 en 2. Het water was hier vrij helder, hopelijk niet door het koelwater....
Verder westwaarts kom je in de groene baai waaraan Paraty ligt. Dit is een schilderachtige stadje, waar het oude gedeelte autovrij is, de straten vol met klinkers liggen en met springtij onderloopt. Tevens is het oude gedeelte nu nationaal monument en zijn de koloniale huisjes gerenoveerd en omgetoverd tot woningen, winkeltjes of restaurantjes. In vroeger tijden was het een belangrijke schakel met de slaven- en goudhandel. Het is ook het thuishonk van Amyr Klink, een bekende Braziliaanse zeiler/avonturier die van Namibie naar Brazilie roeide in 100 dagen en later met een aluminium zeilboot, Paratii, solo de Antarctische poolcirkel rondzeilde. Bewonderingswaardig, maar wij vinden met een boot de oceaan oversteken al avontuurlijk genoeg. Hij is nu o.a. eigenaar van de Marina do Engenho, een van de havens bij Paraty. We hebben de marina bezocht, maar helaas lag zijn boot er niet. De prijzen, die je moet betalen voor een overnachting aan een mooring of jetty zijn belachelijk duur. We ankeren daardoor veel en liggen ook nu weer in de baai voor de ingang van Paraty. Er is een lange jetty, waar de gekleurde bootjes en de schooners aan vastliggen. De baai zelf is erg ondiep en we maakten daarom plezierig gebruik van onze ophaalbare kiel en steken dan maar 1.50 mtr. Normaal is dit 3.30 mtr. Voordeel is dat we dichter bij de jetty kunnen liggen, wat weer een kortere rit is met de bijboot. We hebben in het begin wat problemen gehad om de kiel op en neer te bewegen omdat de inverter -die zorgt voor de stroomvoorziening- de kracht niet aan kon. Gelukkig ging het nu allemaal vlekkeloos.