Vanuit de bay van Whangaparaoa gaan Roel en Jacomine richting Whangarei en wij gaan naar Mahurangi Harbour, waar we Joan en Malcolm van de Sarau opzoeken. Zij hebben daar een vaste mooring bij Scotts landing. 's Avonds borrelen we bij ze aan aan boord en kletsen weer bij. De volgende dag laten ze ons de omgeving zien en bezoeken we kort hun dochter en schoonzoon, die een nieuw huis aan het bouwen zijn, waar zij ook aan hebben meegeholpen.
Ze hadden ons al eerder verteld over een Nederlandse vriend, die ze kennen met een boot en we ontmoeten Ted op zijn boot in de marina. Ted is op 16 jarige leeftijd naar NZ is geëmigreerd en is inmiddels dik in de zeventig, maar is nog steeds een aktieve zeiler, die met zijn zelfgebouwde boot al weer plannen heeft om nog een rondje Pacific te doen. Hij nodigt ons uit voor een wijntje bij hem thuis. Hij heeft prachtige verhalen en heeft goed geboerd hier in NZ. We blijven langer dan gepland en hij nodigt ons uit voor eten. Het toeval wil dat Malcolm vis voor hem had meegenomen wat nu door zessen wordt gedeeld. Het wordt weer een gezellige spontane avond.
Volgende dag varen we "voor de wind" naar Kawau Isl. waar we nog 'n oude bekende zien bij de plaatselijke jachtclub, de NZ boot "Falshator" (ooit ontmoet in Panama). We blijven hangen en eten op de Kawau jacht club, waar we vorig jaar ook zijn geweest. De volgende morgen gaan we met stroom mee naar Whangarei. De wind verwachting was min min, maar na 2 uur motoren kunnen we ,zij het "hoog aan de wind", de rest van de dag prima zeilen.
Lekker snavelen bij de Kawau yacht club.
Aangekomen in Urquharts Bay pikken we de volgende dag Phil van UK sails op. Hij heeft onze Code 0 gemaakt (licht weer voorzeil) en wil kijken hoe hij staat. We hebben helaas nauwelijks wind, maar hij heeft genoeg gezien om het zeil ietwat aan te passen.
Nadat we hem weer aan de kant hebben afgezet is het wachten op het juiste getijde om de rivier op te gaan, richting Whangarei-Town Basin. Om de tijd te doden besluiten we om de onderkant van de boot en de kiel schoon te maken. Duikfles op en daarna met de overgebleven lucht tevens op Jacobs schelpen jagen, die je in deze baai zou moeten kunnen vinden. Op 1 april is het seizoen officieel over, maar op 9 meter diepte liggen er nog genoeg. Het is alleen zoeken naar de juiste maat. Al met al vindt Mar er dik 20 en eten we die avond een fantastisch gerechtje met scallops geserveerd op een salade van rauwe julienne gesneden courgette/appel en gember. Heerlijk.
Ingezoomd zijn ze prachtig met een soort pareltjes op de randen.
Het is weer fijn om in Whangarei te zijn. We liggen naast David van de Rewa, die we kennen van Opua. We kennen hier ook de weg. Winkels en bedrijven zijn makkelijk aan te lopen.
Op maandagochtend kan Niels direct bij de chiropracter terecht en kunnen we daarna samen op pad. We hebben weer een lange lijst met daarop de nodige reserve onderdelen en bezoeken de diverse bedrijven. Straks in de Pacific en met name Indonesië schijnt er weinig te koop te zijn. Na winkel nummer zoveel hebben we het allebei met elkaar gehad en barst de bom. Kortom, Niels links om en ik rechts om richting het centrum. Ik loop de eerste de beste kapperszaak binnen en kom er helemaal blij uit. Nog lekker een uurtje zonder Niels door de winkelstraten gestruind en de nodige dingen van mijn lijst kunnen afstrepen. Ben ruzie al weer vergeten en tevreden kom ik aan boord terug. Aangezien het maandagavond ook nog sporten bij Mo is, toevallig ......boxen, kon ik daar de eventuele restanten van mijn frustraties botvieren op Jacomine. Sorry Jacomine, maar het kwam goed uit.
Na vele dagen op de boot is het wel even fijn dat ieder nu zijn ding heeft. Niels is "lekker" druk met zijn klussenlijst en ikzelf breng 2 dagen door op de zeilmakerij van Phil van UK sails (even reclame maken...) Met zijn zware naaimachines is het een "fluitje van een cent" om nieuwe hoezen voor de dekluiken en schaduwdoeken voor de kuip te maken. We downloaden google earth kaarten voor Fiji, Papua Nieuw Guinea en Indonesië bij Sharron, die goed en snel internet heeft.
Ook Pak'n Save is blij met ons, we doen boodschappen voor de komende 6 maanden, karren vol en dit keer zonder problemen met zijn tweeën! We zijn zo druk als een klein baasje en voor je het weet is er zo een week voorbij.
Op chique met Veronica en Sharron
Op vrijdagavond heeft Sharron een ladies night /clothing swop georganiseerd, klinkt leuker dan een "nederlandse vrouwenavond". Naast de lekkere hapjes en "skinder" is er ook voor iedereen wel wat bij om kleding te ruilen. Alle spullen die geen nieuw lichaam vinden gaan naar het Leger des Heils.
Zaterdag 1 april organiseren we een afscheidsdiner voor Sharron en haar vrienden, die ons zo gastvrij hebben ontvangen de afgelopen periode tijdens Kerst en Oud&Nieuw. Wij, Jacomine ik en Darren draaien een 7 gangen diner in elkaar met bijpassende wijnen. Het wordt een succes en iedereen is op chique.
De volgende dag wordt Niels opgepikt door Phil. Hij heeft een tweedehands zeilboot gekocht en we doen mee met een lokale regatta. Phil is Phil en hij heeft de briefing niet meegemaakt en weet dus ook niet de route en welke boeien we moeten ronden. Bij de start volgen we een snel uitziende boot in de veronderstelling dat deze het wel weet. Je raadt het al, nee dus. Het hele veld gaat een andere kant op en dat was de goede. Dit gebeurde nog een paar keer, maar we hadden veel plezier en gingen zo snel dat we alsnog voorop voeren, maar aangezien we hier en daar wat boeien aan de verkeerde kant hadden gerond vielen we niet in de prijzen..... Dan maar een biertje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten