vrijdag 24 november 2017

Maleisie, deel 2

November 2017

Port Dickson is de volgende stop, waar we zowaar een plekje in de marina hebben. Er is een zwembad wat in deze temperaturen heerlijk is. We worden door Sue en Kerry weer overgehaald om te gaan golfen. Dit keer huren we eigen sets en hebben we een buggy tot onze beschikking, waar we mee over de golf course crossen. Helaas is het weer pet met de nodige regen. 


Lijkt heel wat!

Op zondag gaan we met de Sail Malaysia Rally naar Kuala Lumpur in een bus. In vogelvlucht zien we o.a. het paleis en vredesmonument. We hebben gelukkig wat meer tijd voor de Batu grot, die via 272 treden beklommen kan worden. In januari wordt deze Hindu tempel door duizenden bedevaartgangers bezocht. Ook nu is het een drukte van belang met jonge gezinnen en toeristen.


Koninklijk paleis in K.L.

                              





                               

De Hibiscus, de nationale bloem van Maleisie, hier mooi verwerkt in de lantaarnpaal.

                              

Batu Cave





We bezoeken tevens de Petronas twin towers. In 1998 waren deze de hoogste in de wereld, maar nu staat deze in Tapei. De kaartjes om eventueel de torens op te gaan zijn echter uitverkocht, dus de tijd wordt verdeeld over het 5 verdiepingen tellende luxe winkelcentrum wat er onder ligt. 



Onderweg naar Pangkor, een van de vele buien.

                              

Bezoek van een visser met zijn familie op de ankerplek Openroad Stead.


Helaas pindakaas, in de soep!

Via de ankerplekken bij Pulau Klang en Open Roadstead komen we aan bij Lumut t.o. het eiland Pangkor. De aanlooproute naar de ankerplek is erg ondiep en we tikken 1.80 meter aan. Gelukkig is de kiel omhoog. Op de ankerplek zelf is het dieper, dus kan de kiel weer omlaag.
Samen pakken we de ferry naar het eiland Pangkor. We pakken 1 van de vele roze taxibusjes, die bij de aankomststeiger staan en doen de toeristische route. Halverwege aan de westkant stoppen we voor een lunch aan het strand. We bestellen het gerecht "steam boat", bij ons meer bekend als Chinees fondue. In de loop van de week organiseert Pangkor Marina eenzelfde soort toer over het eiland en het toeval wil ook een lunch bij hetzelfde restaurant.

Voordat we naar Penang varen, ankeren we nog een nacht aan de westkant van Pangkor. Hier is het water weer wat helderder. We spelen weer Finska op het strand met de boten Billaroo, Elas en Our Reflections.








Neushoornvogels op Pangkor.

Inmiddels zijn we al bezig met het aanvragen van informatie voor onze vervolgreis volgend jaar. We hebben te maken met diverse seizoenen op het noordelijk en zuidelijk halfrond. We moeten een bepaalde tijd overbruggen, voordat we de evenaar kunnen oversteken. We willen via Thailand halverwege de maand februari naar de Andaman eilanden oversteken. Deze vallen onder India en je mag er alleen komen als je een toeristenvisum hebt. Lijkt een kleinigheidje, maar het probleem is dat je deze alleen kan aangevragen in het land waar je woonachtig bent. Het is dat we eind november naar ZA vliegen, anders hadden we deze bestemming wel kunnen schudden. Het is wel een mijl op zeven, want we zullen landen in Kaapstad, maar we vliegen door naar George. We zullen dus met de auto op en neer moeten. Slordige 1100 km, maar het is niet anders. 
De Malediven lijkt makkelijker. Niels heeft inmiddels contact met een agent, die alles kan regelen. Kost echter wel een paar duiten aan clearance en handling fee, toeristen belasting etc. Daarna willen we oversteken naar Chagos Archipelago. Dit is geen toeristen bestemming, maar natuurgebied. Was het vroeger zo dat je hier 6 maanden mocht blijven, nu is het max. 28 dagen. Je moet een hele procedure opstarten om een mooring permit aan te vragen in Engeland, waar de eilandengroep onder valt. De verzekering moet volledige persoonlijke repatriering en wrak/rotzooi opruimen dekken in het geval dat je strandt of medische problemen hebt. Laten we hopen dat we deze niet nodig hebben......


Onder de "second bridge" bij Penang door.

                            

Helaas de nodige rotzooi in het water.

Penang, een eiland verbonden door 2 bruggen met het vaste land is groter dan verwacht. Aan de oostkant zijn diverse ankerplaatsen, waarvan we denken dat degene aan de noordkant de beste is. Bij de ankerplaats van Strait Quay Marina aangekomen, hebben we een dreigende bui met veel wind. Het is rond springtij, dus er staat zowiezo al meer stroming. Het anker valt en we liggen goed, maar helemaal gelukkig zijn we er niet mee. Het tij is tegen de wind en de ankerketting staat vervelend naar achteren te trekken. Er drijft ook enorm veel troep in het water en we besluiten om terug te varen richting het midden van het eiland. Even later valt het anker op een veel rustigere plek t.o. Mc Donalds en een verlaten marina waar we onze bijboot zonder problemen kunnen achterlaten.
Penang valt onder Unesco erfgoed en er is genoeg te zien. Bij China town ligt Chew Yetty, een opgeknapte steiger met Chinese huisjes allemaal gebouwd op en naast de steigers. Je vindt er doorgangetjes versiert met rode lantaarn, veel restaurants en de nodige Aziatische toeristen. We struinen door de stad en eten lekkere dingen. We boeken een toer door de Blue Mansion, aangeraden in Lonely Planet. Vroeger een prachtig huis van een Chinese zakenman in de Maleisische elite en nu volledig in ere hersteld. Er is ook een restaurant met elite prijzen...... We nemen er alleen een drankje!


Wagen vol vitamientjes

                              

Onze nieuwe buren bij Big Bowl restaurant, Chew Jetty.


Blue Mansion





Een van de vele tekeningen in de straten van Penang.


De lokale delicatessen: bladerdeeg gevuld met verschillende vullingen.









woensdag 1 november 2017

Maleisie

18 oktober 2016

Inmiddels zijn we al meer dan 2 weken in Maleisie. 
Na het uitklaren in T.P. hebben we nog een nacht bij Nongsa Point geankerd aan de zuidkant van Singapore Straat. Hier hebben we samen met nog 8 andere boten een potluck op de Angel Wing van Andrew en Amanda om ons verblijf in Indonesie af te sluiten.
De volgende dag gaan we door de Singapore Strait, een van de drukste waterwegen ter wereld. Met behulp van AIS was het geen probleem om al het scheepvaart te volgen. Het eerste gedeelte voeren we parallel aan de Indonesiche kant van de straat en nadat we 3 tankers voorrang moesten geven konden we zonder problemen oversteken richting Singapore. De Johor Strait scheidt Maleisie en Singapore. Wat direct opvalt is het lange hek wat op het vaste land van Singapore staat. Een beetje "eng". Ook horen we regelmatig de marine van Singapore op de marifoon met dreigende taal als er een boot in hun territoriale wateren komt. We vinden het allemaal een beetje "show off" gedrag en helemaal als we later meemaken dat ze net aan de overkant waar wij liggen kanonnen afschieten om 22.00 's avonds en overdag met Apache helikopters en F16's over het kanaal vliegen.


We moeten onder de Second Link bridge door voordat we bij de marina komen. Krap aan voor ons met 25 meter doorgang bij hoogwater. Gelukkig gaan we er een uur na HW onderdoor. Onze mast, incl. antenne zal rond de 24 meter zitten en het is altijd spannend....

We brengen 8 dagen door op de ankerplek in Puteri Marina, Johor Bahru. Het inklaren is een fluitje van een cent en wordt geregeld door het personeel van de marina. Met een golfkarretje worden we naar de ferry terminal gereden om een stempel in ons paspoort te krijgen. Rondom de marina allerlei eettentjes met airco, wat in deze hitte heerlijk is. We bestellen een heerlijke Hoegaarden bier van de tap.
Ook zien we na bijna 2 jaar de Betty Boop met Ad en Marianne weer en aan boord van de BB kletsen we met een borrel gezellig bij.


De botanische tuin in Singapore.



We gaan een dag naar Singapore en ook al ligt dit op steenworp afstand is er veel oponthoud bij de douane. Al met al duurt het 2 uur voordat we "binnen" mogen komen. Daarna verloopt alles zoals verwacht.
Een bezoek aan de botanische tuin, waar je dagen zou kunnen rondbrengen, we struinen door de smalle straatjes van Chinatown en het beroemde koloniale Raffles hotel, bekend om de cocktail Singapore Sling wordt bezocht en natuurlijk besteld.
 

Het specktaculaire Marina Bay Sands hotel, kosten US$ 5.5 biljoen.

Vanaf het dakterras van dit hotel zien we in de vroege avond de felgekleurde "bomen" van de Gardens at the Bay. Ook op dit terras vind je het zwembad wat menig vakantiefolder van Singapore siert. Met een lichtshow op het water eindigt een fantastische volle dag. Vergeleken met Dubai gaat onze voorkeur naar Singapore uit. 


Er worden vrijwilligers gevraagd om met studenten op de Johor Strait op te gaan zeilen. In totaal zijn er 33 jonge lui, die over 8 boten verdeeld worden. We krijgen 5 jonge gasten aan boord, waarvan een behoorlijk bang is, want hij kan niet zwemmen. 


Met een bustoer bezoeken we de zuidoostkant van de staat Johor. Langs de snelwegen zien we kilometers met palmen, bestemt voor de palmolie. Dit alles ten kosten van de normale vegetatie. 


Deze mannen komen we meer dan ons lief is tegen. Grote voordeel nu is dat de netten gemarkeerd worden door vlaggen.

De kust van Maleisie wordt in stapjes gedaan. Vanaf Puteri ligt de volgende ankerplaats Pulau Pisang zo'n 40 Nm verderop. Het is weer motoren geblazen en voor het grootste deel hebben we stroom mee. Er is gewaarschuwd dat op sommige plekken kan voorkomen dat vissers 's nachts drijfnetten op je anker gooien. Op deze manier proberen ze geld af te persen. Geen lekker vooruitzicht. Hadden we de vele vissersboten in Indonesie, krijgen we dan nu misschien dit gelazer?
Om 4 uur 's nachts horen we andere zeilboten ankerop gaan om de 75 Nm naar Malaca in een keer te overbruggen en een beruchte ankerplek hierdoor over te slaan. Ook wij besluiten spontaan om te gaan. We hoeven maar 2 uur in de donker te varen en dan wordt het alweer licht. De stroom loopt mee en het is motorzeilen geblazen. Langs de diepvaarwater route zitten de nodige vissers, maar alles is goed te zien. Dan rond 13.00 krijgen we meer wind en kan de motor uit. Het is hoog aan de wind zeilen, maar dat vindt de UnWind niet erg. Zodoende schieten we de laatste mijlen lekker op. Het anker valt niet voor Malaka, maar 10 Nm ervoor. Hier ligt Pulau Besar met redelijk schoon water. Volgens de catamaran Billaroo, die hier 20 jaar geleden ook is geweest, moet er een resort zijn. De volgende dag gaan we met elkaar het eiland verkennen. Het resort is vergane glorie, maar we vinden een 18-holes golfbaan. Sue en Kerry zijn enthousiaste golfers en samen met hen doen we een rondje..... Ruim 4 uur lang is het voor ons bikkelen in de hete zon, maar het is een leuke onderbreking van het motorzeilen. 


Golfen op Pulau Besar met wel heel veel caddies.

Malaka is op steenworp afstand en de volgende dag lopen we 's middags al in het toeristische stadje. Het is er een drukte van belang, voornamelijk met Aziatische toeristen. Met een trishaw worden we langs de Dutch Heritage route gefietst. Het Stadhuys, het oudste gebouw in het verre oosten, is een kopie van het stadhuis van Hoorn. 


Vele galerijen en winkeltjes zijn er te vinden in de Chinese en Indiase wijken. We kopen 2 litho's met onze tekens in Chinese astrologie, voor als we ooit weer aan de wal wonen. "Toevallig" loop ik tegen een prachtige handgemaakt jurk aan, alsof die op mij hing te wachten.


De Aziaten zijn er gek op, helemaal met harde muziek.


St. Paul church met de Nederlandse grafzerken.


Langs de waterkant van de Malaka rivier.

We doorkruisen het stadje, zien diverse musea, waaronder Baba & Nyonya Heritage museum. Je gaat terug in de tijd en ziet het huis waar de handelaren vanuit China met hun inheemse vrouw woonden. Natuurlijk moeten we dan ook het Peranakanse eten gaan proeven, zoals Cendol (geschaafd ijs gevuld met noodles, siroop, fruit en cocosmelk), Lemak nenas (garnalen in cocosmelk en ananas) en Popiah (een soort van loempia, maar dan niet gefrituurd)
Ook is er een exhibition van "Discovery of the body", van de omstreden Duitse anatoom Gunter von Hagens. Hij ontwikkelde een techniek om menselijke (dode) lichamen op te zetten. Klinkt allemaal erg luguber, maar het was erg interesant om te zien en te lezen over het menselijk lichaam.
Met een boottochtje op de Malaka rivier sluiten we de 4 dagen af. Genoten van alle indrukken kunnen we weer verder.


Chico en Chica, bewoners van het havenkantoor van Malaka