De Code 0 met uitgeboomde genua aan de andere kant. Ons Melkmeisje.
We zeilen weer, pal voor het laken met 12 knopen ware wind. Het bijbehorende rollen valt gelukkig mee en we gaan recht op het doel af. In de avond en nacht krimpt de wind en neemt iets toe, wordt de genua ingedraaid en varen we voordewind alleen op de Code O (een ondiep gesneden lichtweer zeil van kunstof). Ten noorden en zuiden van ons bevindt zich de grote vaart en de UnWind gaat geruisloos op in het geheel. Dit is een enorm drukke route vanuit het Suez Kanaal, Midden Oosten richting Maleisie en China.
Dinsdag 13 Maart
Inmiddels is ook het grootzeil gehesen en genieten we van de goede wind. Beiden hebben we een paar uurtjes kunnen slapen. Nu maar weer in het ritme komen. Vanuit de kuip zie ik een tegemoet komende tanker. De huidige opgelopen wind van 16 knopen komen voor hem van voren. Tel daarbij zijn snelheid en het moet voelen als 7 Bft. Echt veel last zullen ze niet van het opspattende water hebben met 330m lang en 60m breed.......
In de avond valt de wind weg en er zit niets anders op dan de motor te starten. Alle zeilen zijn inmiddels naar beneden en met een rollende boot varen we verder. We besluiten de Code O helemaal neer te laten. Niels staat op de voorpunt om het opgerolde zeil te begeleiden, terwijl ik de val geef. Opeens dendert het hele zeil naar beneden, een deel blijft hangen in één van de zalingen en de val zwiert lekker rond. Er zit niets anders op, de schipper moet de mast in. Geen pretje op een rollende zee. Zo snel als deze keer is Niels nog nooit naar boven gehesen. Met het naar boven kijken springt mijn hoofdlampje van mijn hoofd, plop in het water. Balen, deze was net nieuw en duurste tot nog toe. Niels krijgt alles vlot voor elkaar en staat even later weer beneden. De snap shackle die aan de val zit is helemaal ontwricht en we mogen nog van geluk spreken dat het nu gebeurd. Het had ook zeilend kunnen gebeuren en dan had een volledig uitgerold zeil in het water gekomen met alle gevolgen van dien.
Woensdag 14 maart
Gelukkig is de wind rond 08.00 uur opgelopen naar 10 knopen. Met een nieuwe harp aan de val is het zeil weer klaar om te hijsen en kunnen we zeilend verder. Gelukkig is de zee een stuk rustiger en zeker als we later de Code 0 vervangen voor onze grote oranje monster (spinaker) lopen we toch nog 6 knopen. Op het menu staan normale Hollandse happen en vandaag zuurkool met worst.
Er zit een bepaald patroon in de wind. Begin van de avond neemt hij af en halverwege de ochtend trekt hij aan. Ook dit keer, maar dankzij een vlakke zee kunnen we het rekken tot 22.00. Wat het zeilen tot nu toe zo relaxed maakt is het ontbreken van vissers, netten of FAD's. Het is weer ouderwets elke 15 minuten een rondje in de kuip en je kunt weer ontspannen gaan zitten/hangen.
Donderdag 15 maart
De oranje spinaker staat fier in top en het is een heerlijke dag. Nog steeds een vlakke zee en de boot loopt vlot. Terwijl ik met de lunch bezig ben, hoor ik Niels opeens een kreet geven. De spinaker is naar beneden gekomen en drijft naast de boot. Als een speer trekken we het 200m2 zeil over de reling aan boord, wat gelukkig zonder veel problemen gaat. Wat nu weer! Dat er iets kapot is is duidelijk. De spinakerval is volledig doorgeschavield en een deel van de val zit nog aan het zeil en het andere stuk is in de mast geschoten.
We sjorren alles vast en zeilen verder met de Code O. Eerst zal het losse stuk lijn uit de mast moeten komen, dan een nieuwe weer door de mast worden gevoerd met een muislijntje. Gelukkig hebben we 2 spinakervallen, maar ja Niels moet weer de mast in als we aangekomen zijn.
Na toch een prima middag valt de wind weg en gaan we met de spinaker aan de slag. Aangezien het hele zeil van 200m2 in het gangboord ligt checken we of er niets gedraaid ligt. In één keer krijgen we hem al vliegend omhoog en rollen we hem weer in en klaar voor gebruik.
Vrijdag 16 maart
Het is weer een prachtige sterrennacht, maar de hele nacht moeten motoren. In de ochtend gaan we meer noordwestelijk uit. Volgens PredictWind (ons weer programma) moet hier ietsje meer wind staan. Met weinig wind pal van achteren doe je niet veel. Elke keer denk ik: Ja, meer wind! Zet je de motor uit is het toch weer pet. Toch hijsen we de spinaker op en tuffen met een slakkengang van 3,5 knoop per uur verder. Hardlopend zou ik sneller zijn, maar de motor hoeft niet aan
Niels heeft er dit keer minder moeite mee. Hij heeft zichzelf een klus toebedeeld, die hem de hele dag bezig houdt. Inmiddels heeft hij de spinakerval van onder uit de mast kunnen trekken en is nu bezig met het insplitsen van een nieuw stuk spectralijn. Hij laat het niet meer aan het toeval over en schuift een carbon mouwtje over de lijn heen waar hij over het blok loopt. Nu maar hopen dat het voldoende blijkt. Het is overigens de 2e keer dat deze 16mm lijn breekt.
Gefrusteerd bedenk ik wat de pot voor vanavond zal schaffen. In één keer: Chili sin Carne met heel veel bonen en dan na het eten op het voordek gaan zitten met de bips richting de spinaker. 😂
Of het door het eten kwam is niet echt duidelijk, maar we kunnen zeilen tot halverwege de nacht. Geen topsnelheden, maar in ieder geval weer geen motor bij.
Zaterdag 17 maart
Op deze bewolkte dag zijn we halverwege de passage. De klok wordt een uurtje terugezet, het tijdverschil met de Malediven is nu nog een uur. Voor de boeg speelt een school dolfijnen en tot dusver is het water helder en zonder vuil!
in de middag zien we voor het eerst een vissersboot en vlak erna een zeilboot. We proberen via de marifoon kontakt te leggen, maar Louw Loene. Pas als we dichterbij komen springt zijn AIS op en blijkt het een Franse boot te zijn. Nogmaals proberen we hen op te roepen, maar zonder enig resultaat.
Zal wel een solozeiler zijn die ligt te pitten....Waar we wel kontakt mee hebben is de zeilboot Wakanui. We wisten dat zij vanuit Langkawi zouden vertrekken en we hadden al een paar keer email kontakt gehad. Uit elkaars positie blijkt dat we binnen marifoonbereik moeten zijn en zodoende kunnen we even kletsen. De volgende dagen zijn onze routes te verschillend en blijft het blij contact via email.
Zondag 18 maart
Ik lig net na de wacht mijin "schoonheidsslaapje" te doen, als die ruw wordt verstoord door Niels. "Kleren aan en naar buiten komen" :zegt hij. Als een zombie kom ik boven en zie pal naast de UnWind een visserboot met wuivende vissers en heb geen idee wat er gaande is.
Ze vragen om sigaretten, die we niet hebben, maar we bieden ze een pak juice en koekjes aan. Hier zijn ze niet in geïnteresseerd en ze draaien om en gaan schommelend verder. Niels had niets in de gaten, omdat hij druk bezig was zijn net gevangen tonijn te killen. Hij hoorde wel wat maar dacht dat ik weer boven kwam en wat tegen hem zei! Gelukkig allemaal met goede bedoelingen, maar je staat toch raar te kijken midden op de oceaan en dan een bootje naast je. Om nu te zeggen dat ik met het juiste beentje uit bed was gestapt, niet echt. Natuurlijk heb ik niet het juiste commentaar om Niels te feliciteren met de tonijn. Nee, Mar vindt het net de visafslag van Urk, bah! Het is die dag niet echt goed gekomen tussen ons.........
We varen onder Sri Lanka en het is een drukte van belang met scheepvaart. Het is een melée van vrachtschepen, tankers en vissersboten en daartussen zeilen wij westwaarts. De avond en nacht brengen donkere wolken en veel weerlicht. De grote vaart is makkelijk te zien op ons scherm en houden een mijl afstand van ons. Zij zien ons overigens ook met alle gegevens. Een ander verhaal zijn de vissers, de een heeft AIS en de ander net een licht. Diverse keren moeten we uitwijken, maar komen heelhuids door de nacht. Toch weer een stuk onrustiger.
Stiekem toch wel lekker, ook de kort gebakken steak die daarna op tafel komt.
Maandag, 19 maart
Sinds 09.00 uur motoren we richting de koerslijn. De wind is op, helemaal volgens verwachting. In de vroege ochtend hebben weer visite van een lokale vissersboot. We raken er aan gewend. Zij vertrekken met koek en juice. Dan draait de wind naar het ongebruikelijke noordwesten en wordt er zo hoog mogelijk aan de wind gezeild. We kunnen dit 5 uur volhouden en dan valt de wind weer weg. Toch mooi meegenomen.
Visite, visite, een boot vol visite....
Dinsdag 20 maart
Na een nacht van motoren kunnen we welliswaar met geringe snelheid weer de zeilen volhouden. We proberen elke zucht wind te benutten en zigzaggen zo verder. Niet ideaal, maar heerlijk om geen motor aan te hebben. We zullen nog lang genoeg moeten motoren, zo is de verwachting.
Blakte
Woensdag 21 maart
Inmiddels motoren we sinds gisteravond en de vooruitzichten voor wind Is nul. Ene kant is het wel relaxed. Geen zeilhandelingen, net diesel overhevelen naar de dagtank. Zo varen we uur na uur. Tijd voor klussen, lezen en schaduw opzoeken.
Donderdag 22 maart
Om 08.00 valt het anker voor het eiland Uligamu, Malediven. Het hele skala aan winden en zeilen hebben we gehad en de nodige liters diesel verstookt. Er liggen nog 3 andere boten, Wakanui, Vanille en Max, de laatste boot is nieuw voor ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten