Salvador

Het is donderdag 25 juli, we gaan weer anker op en verlaten de vissersbootjes rondom ons in de kleine baai voor Morro de Sao Paulo. Het is een korte trip, met bij de uitgang weer veel deining en weinig wind, maar na 15 mijl varen komt eindelijk de skyline van Salvador in het vizier! We zien tijdens de vele buien de stad komen en gaan. We roepen via de marifoon de jachthaven op om uit te vinden of er plek is. Geen gehoor, maar het is hier een gegeven dat als men aan de andere kant Engels hoort, men niet thuis geeft. De verveling bij de grote schepen welke voor anker liggen wordt door degene op de brug regelmatig tot uitdrukking gebracht via de VHF. Erg irritant en asociaal, dat kanaal 16 door beroepsvaart en hun opvarenden wordt misbruikt. We passeren het oude fort Sao Marcelo en draaien stuurboord de jachthaven in het midden in de stad. Op de steiger zien we 2 mannen staan, die aanwijzen waar we kunnen liggen. Blijkbaar is er toch wel iets doorgekomen..... Met de kont naar de steiger en een mooringlijn aan de voorpunt -a la Turkije- liggen we aan een swingend en deinend pontoon. Het is even zoeken naar de juiste lengte van de lijnen, aangezien er een verval van 2.5 meter is en we willen niet met de achterkant tegen de steiger raggen. We moeten de achterklep open hebben om op en van de steiger te komen, hetgeen soms kunst en vliegwerk is. We voelen er weinig voor om de rest van de trip zonder tanden te moeten leven. De volgende dag tussen de buien door doen we weer ons rondje officiele plichtplegingen en melden we ons weer bij immigratie en de havenofficier. Het blijkt dat we in Angra bij vertrek een stempel te weinig hebben gehad, maar we komen er met een sisser vanaf. De vrouwelijke ambtenaar in functie geeft je vooral het gevoel dat je illegaal hebt gehandeld. Gezien het kantoor waar ze de hele dag in zit is dit wellicht de enige lol die ze beleeft. Ze wordt wat toegankelijker als we het over haar hondje gaan hebben wat bij haar in het kantoor ligt. We wennen er aan en ach, het hoort er allemaal bij. 

Salvador ligt in de baai van de Allerheiligen, Baia de Todos os Santos en bestaat uit 3 delen. Je hebt het lagere stadsgedeelte "Cidade Baixa" met de haven en het commerciele deel. Het is niet het beste gebied en 's avond is het er uitgestorven. Het hoge gedeelte "Cidade Alta" met de oude kern "Pelourinho" genaamd en Barra. De laatste is het luxe residentiele gedeelte met haar stranden. Om in Pelo te komen pakt je de "Elevador Lacerda", die je in luttele secondes 60 meter hoger brengt. Je betaalt maar "liefst" R$ 0,15 (€0,07) om vervoerd te worden en daarbij is een "bell boy" inclusief. De arme man zit met zijn neus tegen een liftdeur aan te kijken en dit een hele dag lang, maar hij heeft wel een mobieltje met muziek als afleiding. Pelo is tevens het historische en artistieke gedeelte van Salvador, met zijn winkeltjes, restaurantjes, nachtleven en kerken. Kerken zijn er in overvloed, voor elke dag een, want er zijn er 365. Salvador heeft nog veel Afrikaanse invloeden, een verleden met slavenhandel, waaruit o.a. Candomble en Capoeira zijn ontstaan. Candomble is een religieuze rite en wordt op een heilige plaats gehouden om de God Exu te eren. Het gaat samen met muziek en 'n soort van brandewijn en tabak, wat de mensen in een trance brengt. Capoeira is meer openbaar en je ziet het op straten en pleinen. Het is een vechtsport, die de slaven gebruikten onder het mom van dansen. 

De marina waar we liggen is recht tegenover de lift en de "Port Captain", wat onderdeel is van de Marine. We horen regelmatig de fluittonen voor het wisselen van de wacht en vlaghijsen. Geldt gelukkig niet meer voor ons.....en voelt wel relaxed.

's Avonds gaan we het oude gedeelte in, de straten zijn versierd met slingers en de kerken zijn er verlicht. Helaas door de vele buien mist het zijn gezelligheid en zijn we snel uitgekeken. We belanden bij een Afrikaans tentje Zulu! en zitten droog onder de parasol, tot dat de hemelsluizen serieus opengaan. We krijgen een bui, die de hele nacht zal aanhouden. Kortom, op een gegeven moment moeten we wel terug naar de boot en komen drijfnat aan. Zaterdag blijft het weer wisselvallig en houden we (lees Niels) er een klusdag op na. Diesel- en luchtfilters worden vervangen, olie en koelvloeistof ververst. Gelukkig is 's avonds het weer beter en is het een drukte van belang in Pelo. Volle terrassen, overal muziek en stalletjes met Bahiaanse lekkernijen. Ook deze keer worden we op de terugweg verrast door een dikke bui en krijgen we van hetzelfde laken een pak.

Zondag en maandag dan eindelijk de zon en zien we Salvador van zijn kleurrijke kant. We struinen Pelo af, bezoeken de markt van Sao Joaquim en doen "weer" boodschappen. Salvador grijpt ons niet zoals Rio. Is het door het weer, het geschud aan de steiger, het vuil op straat, de drukte van de stad met alles wat daarbij komt kijken, ik weet het niet. We hebben van vele zeilers het omgekeerde gelezen en gehoord, dus zo zie je maar iedereen beleeft het anders. We gooien op dinsdag de trossen los, er is een drijvend benzinestation achter het fort en toppen daar de tank met diesel op. We varen met een lekker lopend windje richting Itaparica, er staat een cake in de oven, dus straks eerst een bakkie leut.

                  Een laatste blik op Morro de Sao Paulo

Een van de vele stalletjes met Bahiaanse specialiteiten, Aracaje: een gefrituurd bol van bonenpuree. Deze wordt dan opengesneden en gevuld met salade en gedroogde garnalen. Erg lekker.

                          

                                                 De Elevator Lacerda

   Uitzicht van boven met de haven en het fort Sao Marcelo, als je heel goed kijkt zie je de UnWind.

                                             Igreja Sao Franciso bij avond

                              

                                   Dezelfde kerk van binnen met zijn pracht en praal

                    De kleurrijke huizen in de straten van Salvador

 Sunday lunch bij Musea de Gastronomic, waar een keur aan Bahiaans gerechten wordt geserveerd.

Overal in de straten de vlaggetjes geel en groen. Leuk om te zien, maar met wind is het een enorme herrie. De oplossing is gewoon de muziek nog harder zetten.....