Het poeiert behoorlijk op de ankerplaats van Kennedy Bay gelegen aan de oostkant van Coromandel. We meten regelmatig boven de 30 knopen, maar de lucht is blauw en op de een of andere manier voelt het dan minder erg. We hebben sinds Whangarei gekozen voor ons SPADE reserve anker als hoofd anker, dus op zich een goede test. De windgenerator werkt hard en laadt zonder problemen de accu's. Rondom ons vallen de Ganets als ware het bommen uit de lucht en vissen hun maaltje vis bij elkaar. Je ziet precies waar een school vissen zit en hier in het ondiepe water met een viskwekerij nabij zwemt er kennelijk genoeg rond.
Het plan was om van Great Barrier Island naar Great Mercury Island te varen. We hadden de tip gekregen dat je aan de westkant van dit eiland op Jacobsschelpen kon duiken. Nu gooide de wind roet in het eten, want die blies uit westelijke richting precies de baai in. Dan maar een ommezwaai en naar de meer beschutte baai aan de vaste wal.
Coopers Castle Track, Great Barrier Island met op de achtergrond Little Barrier Island.
Alweer 2 weken zeilen/motoren we rond in de Hauraki Gulf. De meeste tijd hebben we doorgebracht op verschillende ankerplaatsen van Great Barrier Island. Een mosselfeest in Port FitzRoy met muziek en activiteiten.
Eindelijk wordt de Cooper Castle track van 450 meter hoog gelopen, volgens mij de laatste wandeling die nog op onze lijst stond. We zwemmen dagelijks met moeite 3 rondjes om de boot, want met een water temperatuur van 18 graden kun je dit niet echt tropische noemen. Wel heeeeel verfrissend.
Het badhuis in Smokehouse Bay
Bij Smokehouse Bay ontmoeten we naast Roel en Jacomine ook de Amerikaanse zeilboot Georgia, die we nog kennen van de Pacific. We hebben een gezellige Sundowner met elkaar. Op Smokehouse zelf is een befaamd badhuis (wel een erg groot woord voor een ietwat vervallen tuinhuisje), maar d.m.v. een houtkachel kun je hier eigenhandig een badkuip van heet water voorzien. Badderen laten we voor wat het is, maar je kunt hier ook de was doen met droogmolens en een ouderwetse wringer waar ik dankbaar gebruik van maak. Niels helpt ondertussen Roel met de buitenboordmotor.
Je merkt hier wel de drukte van de vakantie vierende NZ-er. We vreesden dat hierdoor de mosselen in Ghost Bay verdwenen zouden zijn. Vorig jaar maart hebben we hier ook prima mosselen gevonden en wilden dit nog wel een keer. Gelukkig hebben ze nog wat voor ons overgelaten en hebben we in 10 minuten tijd een maaltje mosselen bij elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten