We zijn uitgeklaard, Terima Kasih Maleisie en Thailand here we come!
Tussen Maleisie en Thailand liggen de nodige eilanden en aangezien Thailand een oogje dichtkrijpt voor wat betreft het inklaren, normaliter moet je dit zo snel mogelijk doen, maar Thailand geeft je een week de tijd om van Maleisie naar Phuket te zeilen.
We koersen naar het noordwesten en zowaar staat er wind en kunnen de zeilen sinds lange tijd weer omhoog. Het nieuwe grootzeil staat er prachtig bij, alleen de reeflijnen moeten er nog in.
We gaan naar Ko Lipe (Ko staat voor eiland) en aan het eind van de middag valt het anker aan de noordwestkant in 16 meter diep water. Het strand ziet er uitnodigend uit en het water is weer schoon en blauw. De volgende dag pakken we de bijboot en gaan de wal op. Aan de zuidkant van het eiland treffen we een toeristisch dorpje. Allerlei hostels, eettentjes en de diverse massagesalons ontbreken niet en in de smalle straatjes moet je oppassen dat je niet door de taxies (brommertjes met zijspan overreden) wordt.
In Maleisie had ik nog geld gewisseld, maar dit is al snel op. Helaas geeft de ATM geen geld, dus gauw een email naar de bank om te zien of de kaart geblokkeerd is voor deze regio.
Op de terugweg zien we een Nederlandse boot, Kanticha, liggen. We maken kennis met John en Anneke en nodigen ze uit voor een Sundowner op de UnWind. Samen met Debra en Wayne van Irie wordt het een gezellige afsluiter van de dag.
De volgende dag vertrekken we naar Ko Rok Nok, zo'n 45 NM noordwaarts. We hebben de eerste 30 mijl prima wind en we gaan ook lekker. Dan moet toch de motor aan voor het laatste stuk. We kunnen een mooringboei oppikken die dicht bij het rif ligt en kunnen vanaf de boot heerlijk snorkelen. We blijven er nog een extra dag liggen en snorkelen op diverse plekken. Rondom en op het strand is het overdag een drukte van belang met bootjes van het vaste land. Een voorproefje voor wat we gaan mee maken richting Phuket.
We zien dikke zeekomkommers vermomd als dikke drollen, een grote grouper komt langs, tientallen visjes en natuurlijk Nemo in het zachte koraal blijft speciaal.
Nog meer naar het noorden vind je oa. Ko Phi Phi Lee, deze rotspartij is bekend van de film "The Beach" met Leonardo DiCaprio in de hoodfrol. Met name het strand, Maya Beach genaamd, is een echte toeristentrekker en als we de passage tussen 2 hoge kliffen doorvaren, is het een drukte van belang met motorboten, longtails en als wat maar kan drijven. Ankeren is onbegonnen werk, maar gelukkig vinden we een mooringboei. Eenmaal vast zien we het strand liggen, als pinguins staan de mensen naast elkaar. Wat hier leuk aan is geen idee, want DiCaprio is in geen velden of wegen te bekennen. Gelukkig wordt het aan de eind van de middag rustiger en gaan ook wij richting het strand. Aangekomen worden we opgewacht door een parkranger, die 400 baht p.p. wil afrekenen. Helaas pindakaas geen geld, geen toegang.
Boten in allerlei maten en vol jonge gasten.
Een nacht is mooi zat en gaan we richting Ao Chalong, waar we op maandag willen inklaren. Voor de zondag hebben we een programma en willen en route in de ochtend Shark Island (Hin Mu San) bezoeken. Hier kun je al snorkelend de Leopard haai zien. Helaas is het weer bewolkt met wind en buien en aangekomen op de plek van bestemming laten we het maar voor wat het is en gaan verder naar Ko Mai Thon. Ook hier is het niet geweldig, de bodem is met rotsen en we horen het anker over de bodem krassen. Hup, anker op, dan maar door naar Ao Chalong.
Hier valt het anker in 7 meter op een bodem van modder. Het is een rustige plek met het strand voor de deur. Het weer klaart op en we scheren de reeflijnen in het grootzeil. De laatste confit de canard, ooit gekocht in Nieuw Zeeland, wordt samen met gebakken aardappelen en rode kool met appeltjes gegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten