Het worden spetterende weken op Saint Martin/Sint Maarten.
Het begint al bij aankomst, hevige regenbuien en alles grauw, waardoor je nu niet direct het Caraibische gevoel krijgt. We laten het anker vallen in Marigot Bay in het Frans gedeelte van Sint Maarten ook wel Saint Martin genaamd. Eindelijk weer rustig water en we liggen als een huis. Direct na aankomst gaan we op pad voor een stainless steel man, die de aanpassing voor de bimini moet gaan maken. Hierop zal Niels de nog aan te schaffen zonnepanelen bevestigen, ook bezoeken we het bedrijf waar dan de langverwachte anti-torsion lijn moet aankomen.
In het azuur blauwe water van Marigot Bay
Het eerste weekend van maart gaat hier Carnaval van start. Ook al is het geen Rio de Janeiro, er is een grote parade in Marigot en jong tot oud doet mee. Het is een groot feest met uiteraard -hoe kan het tegenwoordig ook anders- keiharde muziek.
In het tweede weekend van maart wordt hier de welbekende Heineken Regatta gezeild en op het laatste moment besluiten we toch om mee te doen. Er zijn 34 nationaliteiten onder de 211 inschrijvingen en deze zijn verdeeld in diverse klassen. Omdat we niet gemeten zijn en geen rating hebben worden we ingedeeld in de zg. Loterry Class voor "volbepakte" cruisers. Dit betekent voor ons zeker niet minder fanatiek! De bijboot wordt achter de "Anne Wolter" gehangen, kotterstag en zeil gaan aan boord van de "Nostress" en we duiken nog onder de boot om allerlei kokkels en uitvreters eraf te bikken. Samen met de extra bemanning, Maarten, Henk en Marielle varen we de boot naar Simpson Bay aan de Nederlandse kant. Zo kunnen zij onderweg de UnWind een beetje leren kennen.
De Regatta zal 3 dagen duren en voor onze klasse zijn er 3 verschillende races. Het is allemaal prima geregeld, watertaxies om de bemanning van en aan boord te krijgen, briefing via de marifoon over de te varen route en start en dan 's avonds de Serious Fun parties. Mar heeft alle opgegeven boeien en routes in de kaartplotter gezet, dus zodra we horen welke route we moeten varen vlak voor de start kunnen we deze activeren. Daar alle starts in de wind zijn wordt er een extra boei gelegd vlak na de startlijn. Het starten is altijd een hectische toestand, omdat iedereen het beste plekje wil en je moet ook op het juiste moment bij de startlijn uitkomen. Wonderwel starten we niet verkeerd en liggen gelijk tussen 2 "concurrenten". We vallen af na de boei en kiezen voor meer ruimte richting zee met ook de hoop op wat meer stroming mee. Wat heel jammer is dat we onze knal-oranje spinaker met rood/wit/blauwe vlag erin niet omhoog kunnen trekken omdat de fabrikant Facnor zo stom is geweest om de verkeerde lijn op te sturen in Guadeloupe en ze te laks hebben gereageerd om deze door te sturen naar Sint Maarten.
De eerste dag eindigen we als eerste in de hoofdstad Philipsburg en het verschil met de tweede boot is zodanig dat we op de tweede dag, met weer de snelste tijd en als eerste over de finish, een tijdcorrectie krijgen. Zodoende zakken we van nummer 1 naar nummer 11! We vragen om uitleg, maar krijgen een nonsens verhaal, misschien dat het daarom de "Lottery class" heet........ We hebben net als alle boten gewoon ons stinkende best gedaan en worden een beetje lullig behandeld alsof het alleen om de professionele teams gaat. Eigenlijk hebben we er best de smoor in, maar we laten het koppie niet hangen. De derde dag na een dramatisch slechte start eindigen we als 3de en wonder boven wonder laat de wedstrijdleiding dit zo en geven ze dit keer geen tijdcorrectie. We snappen er dus helemaal niets meer van, maar we worden derde overall en staan toch nog mooi met de hele groep en aanhang op het podium tussen de Heineken Pittpoezen. Het slotfeest wordt gehouden op Kim Sha beach en ook al had de muziek beter gekund is het een mooie afsluiting en zijn we weer een ervaring rijker. Het waren, zeker voor Mar, spannende momenten: start en het ronden van de boeien, waar op het scherpst van de snede en vlak naast elkaar wordt gevaren en geschreeuwd. De starts waren niet altijd even goed, maar op de aandewindse kruisrakken werd er hard gewerkt en gedraaid aan de lieren door de bemanning waarbij we heel veel hebben goed gemaakt. Door het gewicht en lengte van de UnWind hebben we gewoon iets meer wind nodig en dat hadden we gelukkig op sommige stukken.
De UnWind crew bij de St. Maarten Yacht Club. Dag 1 eindigen we als 1ste
Zoals het hoort, gewicht aan de hoge kant en even bijkomen.
De vloot na de start. We kiezen voor ruimte naar open zee en meer stroming mee.
Tijdens de strijd komt er een vliegtuig over. We hopen dat hij de mast niet raakt....
Inmiddels is de rust wedergekeerd en liggen we weer voor anker in Marigot Bay, waar het heerlijk rustig liggen is zonder deining. De zonnepanelen zijn inmiddels aan boord, de nieuwe onderdelen van de bimini zijn nog steeds in de maak. Terwijl we hier op wachten varen we in het weekend naar St. Barth, zo'n 15 mijl zuidoost van Sint Maarten. Het eiland was ooit deels in handen van de Rockefeller familie. Hier geen C&A, maar Gucci, YSL, Cavalli en ga zo maar door. Je kunt ook het beste op zondag de wal op gaan, want dan is alles dicht. Heeft Niels leuk getimed.......
Een van de laatste avonden in Marigot Bay
Geen opmerkingen:
Een reactie posten