Galapagos III

Gelukkig kost niet alles hier geld en maken we een mooie wandeling naar het National Park. Op het midden van de dag, dus afzien en zweten, lopen we de ruim 20 km heen en weer naar de " Wall of Tears". Onderweg lopen we langs de ondergelopen stukken land en mangroves, later verandert de vegetatie in een soort van fijnbos met veel cactussen. Over het smalle zandpad komen we diverse schildpadden en Marine Inguanas tegen.

It's a long road to fame.

Echt wegrennen kunnen ze niet, dus als ze het zat zijn wordt alles ingetrokken.

Ik kan er geen genoeg van krijgen.

In de jaren na de 2e wereld oorlog was Isla Isabela een strafkolonie voor politieke gevangenen en in deze periode is de muur gebouwd door de gevangenen. 

 "Muro de las Lagrimas"

We lopen het luie zweet eruit. Ver op de achtergrond Isla Tortuga waar we gedoken hebben.

Happy Hour met Brad en Saskia aan het strand van Villamil.

Vrijdag 17 april

Terwijl we op de boot staan te wachten voor de snorkel trip naar Los Tuneles  komt onze Rob aan gezwommen met zijn catch of the day.

Trots als een Pauw laat hij (of zij) de vangst bekijken.

Vrijdags gaan we samen met Brad en Saskia snorkelen bij Los Tuneles. Na een boottocht van drie kwartier -een niergordel was geen overbodige luxe geweest- komen we aan bij de tunnels, gevormd door lava uitbarstingen, afkoeling en water. We zien daar voor het eerst de Blue Footed Boobies. 

 

Even laagvliegen met 2 keer 200PK naar de "tunnels".

Het zeetje onderweg is ontstuimig.

De lava tunnels waar we gaan snorkelen en op zoek naar de Blue Footed Boobies.

Alsof het een figuurtje is van Walt Disney, maar die blauwe flippers zijn echt!

Als de zg. juveniles, lees puber, is het hard oefenen om indruk te maken. 

Hoe ouder de Boobie, de blauwer de vliezen.

Snorkelen bij de lava tunnels.

Opgedoken, maar alleen voor de foto.

De robben blijven prachtig theater maken.

Niels heeft een onderonsje met een Pinquin.

 

Snorkelen met de reuze zeeschildpadden bij Cabo Rosa

Een zeepaardje, maar niet goed te onderscheiden.

We krijgen in de namiddag onze Zarpe voor Frans Polynesië. 

Het plan is om zondag de grote stap te gaan maken. We hebben dik 5500 kilometer voor de boeg, maar eerst nog een afscheidsborrel aan boord van de UnWind.