Camamu

Soms denk je: Ach, net 35 mijl varen, appeltje eitje, maar in de praktijk valt het dan vies tegen. De nacht naar Camamu was er een met een hoop deining en de wind op het randje om je zeil vol te houden. Je loop dan te tobben om het goed te kunnen trimmen. We naderen met buien de monding van Baia de Camamu. We komen met doodtij aan en het opkomende tij zal over 2 uur op zijn sterkst zijn. Er staat een behoorlijk deining, die in combinatie met een noordoosten wind voor de nodige problemen kan zorgen. Gelukkig hebben wij alleen de deining en de wind uit de zuidoost hoek, maar het houdt ons behoorlijk bezig. Links en rechts zijn er ondieptes en breken de golven op verscholen rotsen en riffen, maar na een uurtje komen we aan op de ankerplek bij Ilha do Campinho. Het is de eerste keer dat we met onze boot op een getijde rivier voor anker gaan. Om de 6 uur draait de stroomrichting en lig je 180 graden de andere kant op. Het is dan zaak, dat het anker naar beide richtingen houdt. Het regent nog steeds en zo staan we een uur later in badkleding de boot en onszelf te wassen met lekker zoet water. In de middag komt het zonnetje door en pakken we de bijboot en gaan het eiland op. Volgens de pilot moeten hier pousada's met kleine restaurantjes zijn, gerund door zeilers die hier gesettled zijn. De pilot is van 2010, maar de info is inmiddels al verouderd en vinden we geen pousada's, geen restaurantjes, gewoon niemand! We belanden bij een eenvoudig strandtentje, waar de muziek het meest door de uitbaatster zelf wordt gewaardeerd en we nemen maar een drankje.

De volgende dag is het prachtig weer en gaan we naar Sapinho en Ilha do Goio. We varen met de dingy langs de mangroves en zien de vissers vissen in hun authentieke uitgeholde boomstam kano's. Je hebt er ook waar een Honda grasmaai motorblok achterop gemonteerd is met een hele lange schroefas van 2 meter. We organiseren voor de dag erop een fast ferry (lancha), om naar Camamu te gaan. Zodoende zitten we maandagochtend vroeg met nog 8 man in een speedbootje wat ons met 25 knopen naar het stadje brengt. Af en toe met geknepen billen als we al slalommend tussen de zandbanken van de droogvallende rivier sjezen. Camamu staat bekend om zijn kleurrijke Bahian markt, helaas is deze alleen op zaterdag. Hetgeen er nu aan stalletjes staat stelt niet zo veel voor. Wel heel bijzonder is de vleesmarkt. Hier is geen vlieg, letterlijk, te bekennen. Volgens de inwoners te danken aan de zege van God. Het is een primitief en armoedig stadje, waar -op de mobieltjes en internet na- het moderne leven nog niet heeft toegeslagen. De mensen zijn echter uitermate vrolijk en luidruchtig.

We hebben 2 prachtige avonden met een fantastische volle maan en liggen heerlijk rustig op de kabbelende rivier. Op dinsdag wacht het volgende traject verder richting Morro de Sao Paulo wat op het eiland Tinhare ligt (35 mijl onder Salvador).

                          Bar "Brilho do Sol". Op de foto hoor je gelukkig de muziek niet....

Op zondag een groep mannen, die met hun gemotoriseerde kano alle barretjes in de buurt bezoeken

                         Spelevaren door de wateren van baia de Camamu

                                                   Ilha do Goio in de baai van Camamu

Normaal hebben de Brazilianen geen haast, behalve in een boot. Dit raast dus soms ook langs onze UnWind als we voor anker liggen. Ze hebben er gewoon sch...t aan.                  

 

               Camamu met in de hoogte het kerkje "Matriz Nossa Senhora Assuncao"

De uitgeholde boomstammen. We verbazen ons telkens weer hoe ze overeind blijven als zo'n speedboot ze passeert

                                                Lekkere verse bollen!

   

                  Camamu aan de droogvallende rivier, gezien vanaf de kerk.

            Camamu. Zo rustig als het plaatje oogt, zo druk en luidruchtig is het volk.