SY UnWind: Afscheid van Baia de Ilha Grande

Op het moment van schrijven wordt de hemel verlicht door lichtflitsen en regent het pijpestelen. Een verwacht koufront komt over vanuit het zuidwesten, maar gelukkig liggen we "hoog en droog" voor de jachtclub Armacao de Buzios aan een boei. Afgelopen zaterdag zijn we vertrokken vanuit Abraao, daar waar we 3 maanden geleden voor het eerst in Brazilie voet aan wal hebben gezet na onze oceaan overtocht vanuit St.Helena. Na ons verblijf in Rio zijn we weer terug gevaren naar de baai van Ilha Grande. Beetje saaie tocht met veel motoren. Voor anker in de baai van Abraao hebben we een relaxte week gehad. We maken nog een mooie wandeling naar de waterval op het eiland. Ook kon Niels zijn hart uitleven en moest dagelijk het water in om het onderwaterschip schoon te maken. Het zat vol met schelpen en aangroei. Niels haat het als hij het gevoel heeft dat de aangroei van de boot snelheid kost, maar hij ondervond ook dat de UnWind een stuk langer en breder is dan onze vorige boot. Hij is niet bepaald een liefhebber van duiken en onderwater zijn. Voortdurend moest hij gewapend met een schraper proestend en snakkend naar adem heen en weer onder de boot door. Gelukkig zat het weer mee, echter de steeds passerende lokale bootjes zorgden voor onrustig water. Wat wel vies was dat elke keer als hij uit het water kwam zijn lijf vol zat met de kleine kruipende beestjes, die het niet leuk vonden van de scheepshuid afgehaald te worden. Ze houden echter niet van zoet water, dus afspoelen maar. Sinds St.Helena doet onze boegschroef het niet meer, echter de plek in de ankerbak om het euvel te onderzoeken is niet eenvoudig te bereiken. Met zijn tweeen er toch maar weer aan begonnen en nu blijkt dat van een splinternieuwe boegschroef een electronisch kastje volledig was gecorrodeerd. We moeten een nieuwe bestellen, maar ja waar naar toe.... We besluiten te wachten tot we in de Caribbean zijn. De volgende dag helpen we zoeken naar een "verloren" anker van de Matajusi. Hij heeft deze 2 weken geleden verloren, maar de GPS coordinaten opgeschreven. Na een uurtje dreggen vinden we de ketting en het anker. We hebben nog een laatste gezellige avond samen met 3 andere boten. We gaan de wal op en eten Moquecas met vis en drinken onze favoriete Caipirinha.

In Angra dos Reis -de hoofdplaats van dit gebied- gaan we de nodige voorraden inslaan en moeten we naar immigratie om onze verblijfsvergunning te verlengen voor 3 maanden. We vullen ook onze diesel- en watertanks. We willen verder en door naar het noorden van Brazilie en de Caribbean.

We houden via de grib files het weer in de gaten en zien dat er een koufront aankomt. In dit jaargetijde komt het slechte weer uit het zuidwesten en geeft dan de nodige regen en harde wind. We willen voor die tijd langs de kust naar het oosten om dan Cabo Frio te ronden richting het noorden. We nemen het besluit om in een keer naar Buzios te varen. Dit is een tocht van ongeveer 140 zeemijl, dus dat wordt weer eens een nacht op zee. We vertrekken zaterdagochtend en na 1.5 uur varen krijgen we wind. We maken goede voortgang en moet er zelfs een rif in het grootzeil en vervangen we de genua voor het stay sail. Het is een zwoele winteravond en we zien Rio als een vonkelende stad op de achtergrond. Om 19.00 zakt de wind in en motoren we Rio voorbij. We hebben een wind shift en de wind draait 180 graden en de zeilen gaan weer op. Zo blijven we de hele tijd wel bezig met zeilvoeringen. Zo'n 50 mijl oostwaarst na Rio komt Cabo Frio in zicht. De wind is ons hier goed gezind en ronden we zonder problemen deze woelige en beruchte kaap. We buigen nog af naar Arraial do Cabo Frio, een vissersdorp met 2 ankerplekken. We besluiten toch verder te varen en gaan richting Buzios. Hier gaan we voor anker bij Praio do Canto. We halen de bijboot weer uit de "garage" en gaan richting de jachtclub om een boei te regelen voor het slechte weer in aankomst. Dit is een aktieve club en hier traint o.a. het olympisch zeilteam. We worden leuk ontvangen door een Oostenrijks clublid, Willie en zodoende zitten we even later Duits te kletsen met natuurlijk weer een Caipirinha. Vandaag zijn we verkast naar de jachtclub en hebben we Buzios verkend. Alles in deze plaats herinnert aan Brigitte Bardot, die in de jaren 60 hier veel kwam. Zo vind je er straatnamen, restaurants en bronzen beelden van haar. Het is een leuk, modern toeristisch stadje met veel vertier ondanks de wintertijd. We blijven hier een paar dagen en "vieren" hier het feit dat we 26 jaar geleden in ander bootje zijn gestapt......