dinsdag 29 maart 2016

Ik heb mijn wagen volgeladen.........

25-29 maart 2016



Het is zo ver, Niels en Mar op kampeervakantie!
Nou is dat kamperen van ons wel heel lang geleden. Ooit in de de jaren negentig werd er weleens een weekend in de Ardennen gekampeerd. Natuurlijk wel met mooi weer! Compleet met bungalowtent en witte tuinstoelen, want je moest natuurlijk wel een beetje normaal kunnen zitten. Denk daarbij 2 grote Briards en het plaatje is compleet. 
Eigenlijk is het nu niet veel anders. We hebben nu weer een royale auto en we presteren het om hem helemaal vol te krijgen. Naast een nu veel kleinere tent zijn het heel veel tassen. De één met de ontbijtspullen, de andere met drank, nog één met chips, koek en snoepgoed, voorraad blikken die op moeten voordat we naar ZA gaan, een krat vol keukenspullen, spuitbussen tegen zandvlooien en muggen en natuurlijk zaklantaarns. Ja,  "travelling light" is niet echt van toepassing op ons.

                              

                                  Hamilton gardens, Tudor stijl.

Op Goede Vrijdag gaan we richting het zuiden naar Hamilton. Door het Paasweekend is het behoorlijk druk op de weg, helemaal het tegemoet komend verkeer uit Auckland richting Bay of Islands. Op de radio wordt de uitslag van het referendum voor een nieuwe nationale vlag vermeld. Het kostte 26 miljoen om te weten te komen dat de NZ-er met 53% meerderheid besloten heeft om de oude vlag aan te houden zo horen we. Natuurlijk veel discussie over weggegooid geld of niet.
Aangekomen op de plek van bestemming bezoeken we eerst de Hamilton tuinen, in 2014 bekroond tot mooiste ter wereld. 
I.v.m. het slechte weer van de afgelopen dagen heb ik, om de moed er in te houden, voor de eerste nacht een cabin geboekt. Het is even schakelen. Met je voorraad eten naar de gezamenlijke keuken, waarbij je natuurlijk van alles vergeet en dus heel veel op en neer moet lopen om weer wat te pakken. Het is allemaal wel goed georganiseerd. Zo zijn er gasfornuizen, wasmachines en een tv kamer. Natuurlijk afhankelijk wat voor soort camping je boekt.


Onze 5-sterren accommodatie, exclusief ontbijt...

De volgende dag rijden we door naar Whakapapa, waar we voor 2 nachten de tent zullen opslaan. Hier in het nationale park is de zg. Tongariro Alpine Crossing, een wandeling van 19,4 km, die we de volgende dag zullen doen. 
De tent is nog maar nauwelijks opgezet (voor de eerste keer en zowaar zonder ruzie!) en ingericht of de hemelsluizen gaan open. Met bakken komt het uit de lucht, maar wij liggen droog. Nou ja, alles wat nu valt, valt morgen niet........


Na regen komt zonneschijn, achter de regenboog ligt de wandeling die we de volgende dag gaan lopen.

Slapen 's nachts gaat nog niet echt lekker. Wennen aan het ingezwachteld liggen in de slaapzak. Geluiden om je heen, koud en met een Niels naast me die wel ligt te slapen en lekker puft. Vijf tenten verderop iemand die nog harder snurkt. Gelukkig biedt de pas gekochte grootverpakking oordoppen de oplossing. 
Op de onmogelijke tijd van 05.35 gaat de shuttle bus die ons naar de start van de wandeling brengt. Ik had nog vermeld bij de boeking, dat een latere bus ook geen bezwaar is...... Antwoord: Wilt U dan met de 1000 anderen tegelijk starten.....? Oké, dan nemen we deze. We wisten dat het een zeer populaire trail is en het Paasweekend gooit daar nog een schepje bovenop.
Het is pikdonker en het regent zachtjes en we zien door de hoofdlampjes maar enkele meters voor ons. Het is niet zo verwonderlijk dat we niemand zien.... Gelukkig wordt het na zevenen lichter en kunnen de lampjes uit. Veel valt er van de omgeving nog niet te zien, maar dat we omhoog gaan is wel zeker. Het is een vulkanisch gebied waar we lopen en als de bewolking even later openbreekt, gaat er een wereld voor ons open. We kunnen ook steeds meer laagjes kleding uittrekken. We passeren de toppen van Tongariro en Ngauruhoe (The Doom). De omgeving is als een maanlandschap, met als hoogste punt de Red Crater. De afdaling in het lavagruis is slipperig, maar het uitzicht weer prachtig.


Alleen op de wereld. 


Emerald Lakes met de geur van rotte eieren.


Met de Red Crater als hoogste punt, 1866 meter, op de achtergrond.


De Blue Lake.

Naar mate we dalen verandert de omgeving in een heide landschap en aan het einde in bossen. Wat een prachtige dag hebben we gehad. 


De herfst heeft zijn intrede gedaan.

De volgende rijden we in 5 uur naar Upper Hutt, dit ligt even boven de hoofdstad Wellington. Hier zullen we de volgende dag de ferry naar het Zuider Eiland zullen nemen. 


De omgeving van Whakapapa.

Op de plaats van bestemming aangekomen melden we ons bij de receptie. We gooien spullen in de geboekte cabin en gaan richting Wellington, net 25 minuten rijden. Met het kabeltreintje gaan we naar de top van Wellington en bezoeken het Carter observatory. Naast de expo over de ruimte en planeten worden er 2 films vertoond. Er is een mooi wandelpad door de botanische tuin wat je naar het centrum brengt. We vinden een leuk restaurant, voordat we terugrijden naar de camping.

                               
   



Geen opmerkingen:

Een reactie posten